آثار روان‌شناختی انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''رشد [[تجربه‌های معنوی]]:''' [[اندیشه مهدویت]] برای [[پیروان]] [[مذهب شیعه]]، بستر مناسبی را جهت کسب [[تجربه‌های معنوی]] فراهم کرده است؛ زیرا ارتباط عمیق [[عاطفی]] با امامی که او را حاضر [[غائب]] می‌‌دانند، وجود دارد. با این احساس حضور، ارتباط عمیق و صمیمی با [[امام زمان]]{{ع}} برقرار می‌‌شود. در [[احادیث]] [[شریف]] آمده است، کسانی که [[غیبت امام زمان]]{{ع}} نزد آنان «به منزله مشاهده» باشد، همیشه [[امام]] را حاضر و ناظر می‌‌بینند. [[امام سجاد]]{{ع}}) به «[[ابوخالد کابلی]]» فرمودند: «[[مردم]] زمان [[غیبت حضرت مهدی]]{{ع}} که [[معتقد به امامت]] او هستند و [[منتظر]] ظهورش نشسته‌اند، بافضیلت‌ترین [[مردم]] دنیایند؛ زیرا [[خدا]] [[عقل]] و فهمی به آنان عطا کرده که «[[غیبت]]» نزدشان به منزله [[ظهور]] و مشاهده است. آنها همانند [[مجاهدان]] در رکاب پیامبرند..».. به [[باور]] [[شیعیان]]، در [[عصر انتظار]] می‌‌توان شخص [[منجی]] را دید و با او سخن گفت که در اصطلاح، آن را ارتباط دیداری و گفتاری با [[منجی]] می‌‌نامیم. [[منجی موعود]] براساس [[روایات]]، در [[عصر انتظار]] بین [[مردم]] است و آنان او را می‌‌بینند و نمی‌شناسند، چنان‌که در [[دعای ندبه]] می‌‌خوانیم: {{متن حدیث| بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ مُغَیبٍ لَمْ یخْلُ مِنَّا}}؛ جانم به فدایت ای کسی که بین ما حضور داری و از نگاه‌ها پنهانی» نه فقط [[شیعیان]]، بلکه همه [[انسان‌ها]]، به [[انتظار]] اویند. او [[آرمان]] هر [[دل]] باورمند از مرد و [[زن]] است که در فراقش می‌‌نالد: {{متن حدیث|بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَكَرَا فَحَنَّا}}؛ جانم فدای آنکه [[آرمان]] هر مرد و [[زن]] [[مؤمن]] است که فریادش می‌‌کنند». [[منتظر حقیقی]]، به هر بهانه دست [[توسل]] به دامن پر مهر مولایش می‌‌زند و به [[اشتیاق]] [[ظهور]] [[مبارک]] او و دیدن [[جمال]] بی‌مثالش، ناله سر می‌‌دهد. رهرو راه [[انتظار]]، در مجالسی که به نام آن [[محبوب]] [[دل‌ها]]، تشکیل می‌‌شود، حضور می‌‌یابد تا ریشه‌های [[محبت]] او را در [[دل]] محکم کند و همه زمان‌ها و مکان‌ها را دنبال او و با یاد گل روی او سپری می‌‌کند تا شاید آن مولای [[مهربان]] با نیم‌نگاهی بر او [[عنایت]] کند و مس وجودش را زر نماید<ref>[[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۴۸، ۴۹.</ref>.