امامت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۷۹: خط ۱۷۹:
*{{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ}}<ref>«آگاه باشید که آفریدن و فرمان مخصوص اوست» سوره اعراف، آیه ۵۴.</ref>. بنا بر این [[آیه شریفه]]، [[حق]] [[فرمان]] تنها از آن [[خدا]] است و هیچ کس جز [[خدا]] نمى‌تواند [[فرمان]] دهد و [[امر و نهی]] کند و احدی جز او [[حق]] [[فرمانروایی]] و [[سلطنت]] ندارد مگر کسی که [[خدای سبحان]]، خود این [[جایگاه]] را به او [[تفویض]] کرده باشد و به او [[حق]] [[امر و نهی]] داده باشد. [[خدای تعالی]] مى‌فرماید: {{متن قرآن|بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا}}<ref>«بلکه همۀ امر تنها در اختیار خداست» سوره رعد، آیه ۳۱.</ref>.
*{{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ}}<ref>«آگاه باشید که آفریدن و فرمان مخصوص اوست» سوره اعراف، آیه ۵۴.</ref>. بنا بر این [[آیه شریفه]]، [[حق]] [[فرمان]] تنها از آن [[خدا]] است و هیچ کس جز [[خدا]] نمى‌تواند [[فرمان]] دهد و [[امر و نهی]] کند و احدی جز او [[حق]] [[فرمانروایی]] و [[سلطنت]] ندارد مگر کسی که [[خدای سبحان]]، خود این [[جایگاه]] را به او [[تفویض]] کرده باشد و به او [[حق]] [[امر و نهی]] داده باشد. [[خدای تعالی]] مى‌فرماید: {{متن قرآن|بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا}}<ref>«بلکه همۀ امر تنها در اختیار خداست» سوره رعد، آیه ۳۱.</ref>.


===[[آیات]] حُکم===
===[[آیات حکم]]===
*{{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْحُكْمُ}}<ref>«بدانید که حُکم و داورى، مخصوص اوست» سوره انعام، آیه ۶۲.</ref>.
*{{متن قرآن|أَلَا لَهُ الْحُكْمُ}}<ref>«بدانید که حُکم و داورى، مخصوص اوست» سوره انعام، آیه ۶۲.</ref>.
*{{متن قرآن|إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ}}<ref>«حُکم و فرمان، تنها از آنِ خداست» سوره انعام، آیه ۵۷.</ref>.
*{{متن قرآن|إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ}}<ref>«حُکم و فرمان، تنها از آنِ خداست» سوره انعام، آیه ۵۷.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا}}<ref>«و او هیچ کس را در حُکم خود شرکت نمى‌‌دهد» سوره کهف، آیه ۲۶.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا}}<ref>«و او هیچ کس را در حُکم خود شرکت نمى‌‌دهد» سوره کهف، آیه ۲۶.</ref>.
===[[آیات]] [[مُلک]]===
===[[آیات]] [[مُلک]]===
*{{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِكِ النَّاسِ}}<ref>«بگو: پناه مى‌‌برم به پروردگار مردم، به پادشاه و فرمانروای مردم» سوره ناس، آیه ۱-۲.</ref>.
*{{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ * مَلِكِ النَّاسِ}}<ref>«بگو: پناه مى‌‌برم به پروردگار مردم، به پادشاه و فرمانروای مردم» سوره ناس، آیه ۱-۲.</ref>.
۲۱۸٬۸۵۹

ویرایش