اصطفاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '''']]؛' به '''']]')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''اصطفاء''' گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت<ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>.
'''اصطفاء''' [[گزینش]] شخص یا چیزی برای [[خالص]] ساختن از [[آلودگی]] و کدورت<ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>.
 


==واژه‌شناسی لغوی==
==واژه‌شناسی لغوی==
*واژه اصطفاء از باب افتعال و از ریشه "ص‌ ـ‌ ف‌ ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج‌۳، ص‌۱۶۸۷.</ref>، خلوص شیء از آمیختگی با غیر خود یا از آلودگی و کدورت<ref>نثر طوبی، ج‌۲، ص‌۴۹؛ مفردات، ص‌۴۸۷؛ التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۷، «صفو».</ref> و نیز بهترین هر چیز دانسته‌اند<ref>ترتیب‌العین، ص‌۴۵۲، «صفو».</ref>. با توجه به دلالت باب افتعال بر گزینش و اختیار<ref>التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۸، «صفو».</ref>، اصطفاء به معنای برگزیدن شخص یا چیزی برای خالص کردن آن از آلودگی و کدورت است<ref>التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۹، «صفو».</ref><ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>.
*واژه [[اصطفاء]] از باب افتعال و از ریشه "ص‌ ـ‌ ف‌ ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر<ref>التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج‌۳، ص‌۱۶۸۷.</ref>، [[خلوص]] شیء از آمیختگی با غیر خود یا از [[آلودگی]] و کدورت<ref>نثر طوبی، ج‌۲، ص‌۴۹؛ مفردات، ص‌۴۸۷؛ التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۷، «صفو».</ref> و نیز [[بهترین]] هر چیز دانسته‌اند<ref>ترتیب‌العین، ص‌۴۵۲، «صفو».</ref>. با توجه به دلالت باب افتعال بر [[گزینش]] و [[اختیار]]<ref>التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۸، «صفو».</ref>، [[اصطفاء]] به معنای [[برگزیدن]] شخص یا چیزی برای [[خالص]] کردن آن از [[آلودگی]] و کدورت است<ref>التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۹، «صفو».</ref><ref>[[محمد مهدی خراسانی| خراسانی، محمد مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.</ref>.


==اصطفاء در قرآن==
==اصطفاء در قرآن==

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اطاعت است. "اطاعت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصطفاء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

اصطفاء گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت[۱].


واژه‌شناسی لغوی

اصطفاء در قرآن

حقیقت اصطفاء و اختصاص آن به خداوند

رابطه اصطفاء با نبوت و عصمت

برگزیدگان

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خراسانی، محمد مهدی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.
  2. التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج‌۳، ص‌۱۶۸۷.
  3. نثر طوبی، ج‌۲، ص‌۴۹؛ مفردات، ص‌۴۸۷؛ التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۷، «صفو».
  4. ترتیب‌العین، ص‌۴۵۲، «صفو».
  5. التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۸، «صفو».
  6. التحقیق، ج‌۶، ص‌۲۵۹، «صفو».
  7. خراسانی، محمد مهدی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.