بی‌وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۵۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

بی‌وفایی در قرآن | بی‌وفایی در حدیث | بی‌وفایی در نهج البلاغه | بی‌وفایی در اخلاق اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بی‌وفایی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

از خصلت‌های مردم کوفه شمرده شده است که هم با علی بن ابی طالب(ع) بی‌وفایی نشان دادند، هم با امام مجتبی(ع)، هم با مسلم بن عقیل و هم با سید الشهدا بیعت کردند و پیمان شکستند. نامه دعوت نوشتند و تیغ کشیدند. این خصلت کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که امام حسین(ع) تصمیم گرفت به کوفه رود، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل کوفه را یادآور می‌شدند. خود امام حسین(ع) نیز روز عاشورا به این عهد شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یاری فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...»^[۱]. کوفی در خاطره مردم همردیف با بی‌وفا بود. حضرت زینب نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد: «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بی وفایی آن مردم بود. این ذهنیت، همچنان باقی است^[۲].

جستارهای وابسته

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷
↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۹۱.

[1] موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷

[2] ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۹۱.

[۱]

[۲]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
 <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بی‌وفایی در قرآن ]] | [[بی‌وفایی در حدیث]] | [[بی‌وفایی در نهج البلاغه]] | [[بی‌وفایی در اخلاق اسلامی]]</div>
+: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بی‌وفایی در قرآن]] | [[بی‌وفایی در حدیث]] | [[بی‌وفایی در نهج البلاغه]] | [[بی‌وفایی در اخلاق اسلامی]]</div>
 <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
 : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بی‌وفایی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بی‌وفایی نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} تصمیم گرفت به [[کوفه]] [[رود]]، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] [[باد]] کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. کوفی در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان باقی است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۱.</ref>.
+*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بی‌وفایی نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در [[ذهن]] دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} [[تصمیم]] گرفت به [[کوفه]] رود، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و [[بی وفایی]] [[اهل]] [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] باد کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. [[کوفی]] در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان باقی است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۱.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==