دیدگاه اهل سنت درباره مهدویت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،[[' به '، [['
جز (جایگزینی متن - '،[[' به '، [[')
خط ۷۸: خط ۷۸:
::::::[[ابن‌ حجر عسقلانی]] در کتاب [[فتح باری]] که در شرح [[صحیح بخاری]] نوشته است؛ می‌گوید: [[اخبار متواتر]] رسیده، که [[مهدی]]{{ع}} از این [[امت]] است و [[حضرت عیسی]]{{ع}} از [[آسمان]] می‌آید و پشت سر [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[نماز]] خواهند خواند<ref>{{عربی|تواتر الاخبار بان المهدی من هذه الأمة ان عیسی ینزل و یصلی خلفه}}؛ فتح‌ الباری، ج۷، ص۱۲۳.</ref>.
::::::[[ابن‌ حجر عسقلانی]] در کتاب [[فتح باری]] که در شرح [[صحیح بخاری]] نوشته است؛ می‌گوید: [[اخبار متواتر]] رسیده، که [[مهدی]]{{ع}} از این [[امت]] است و [[حضرت عیسی]]{{ع}} از [[آسمان]] می‌آید و پشت سر [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[نماز]] خواهند خواند<ref>{{عربی|تواتر الاخبار بان المهدی من هذه الأمة ان عیسی ینزل و یصلی خلفه}}؛ فتح‌ الباری، ج۷، ص۱۲۳.</ref>.
::::::[[ابن ابی الحدید]] در شرح [[نهج‌البلاغه]] می‌گوید: اتفاق همه فرقه‌های [[مسلمان]] است، که [[دنیا]] و [[دین]] و [[تکلیف]] پایان نمی‌یابد، مگر با [[مهدی موعود]]{{ع}}<ref>شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۹۶.</ref>. اکنون به برخی از [[روایات مهدویت]] از کتب معتبر [[عامه]] اشاره می‌کنیم: [[ابو داود]] در صحیح خود از [[ابی‌ طفیل]] و او از [[حضرت علی]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند: "اگر یک روز هم از [[عمر]] [[دنیا]] باقی باشد، [[خداوند]] مردی را از [[اهل بیت]]{{عم}} من بر می‌انگیزد که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، پس از آنکه از [[ظلم و ستم]] پر شده باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدَّهْرِ إِلَّا يَوْمٌ لَبَعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً}}؛ صحیح ترمذی، ج۲، ص۲۰۸.</ref>. و در جایی دیگر می‌نویسد: "هر گاه به پایان [[دنیا]] فقط یک روز بماند، [[خداوند]] این روز را به قدری طولانی می‌کند، تا اینکه در این روز فردی که از [[فرزندان]] من بوده و نامش مانند من است را بر می‌انگیزد و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر می‌کند بعد از آنکه از [[ظلم و ستم]] پر شده باشد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ رَجُلًا مِنِّي أَوْ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُوَاطِي اسْمُهُ اسْمِي... يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}صحیح ترمذی، ج۵، ص۳۴۳.</ref>.
::::::[[ابن ابی الحدید]] در شرح [[نهج‌البلاغه]] می‌گوید: اتفاق همه فرقه‌های [[مسلمان]] است، که [[دنیا]] و [[دین]] و [[تکلیف]] پایان نمی‌یابد، مگر با [[مهدی موعود]]{{ع}}<ref>شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۹۶.</ref>. اکنون به برخی از [[روایات مهدویت]] از کتب معتبر [[عامه]] اشاره می‌کنیم: [[ابو داود]] در صحیح خود از [[ابی‌ طفیل]] و او از [[حضرت علی]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند: "اگر یک روز هم از [[عمر]] [[دنیا]] باقی باشد، [[خداوند]] مردی را از [[اهل بیت]]{{عم}} من بر می‌انگیزد که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، پس از آنکه از [[ظلم و ستم]] پر شده باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدَّهْرِ إِلَّا يَوْمٌ لَبَعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً}}؛ صحیح ترمذی، ج۲، ص۲۰۸.</ref>. و در جایی دیگر می‌نویسد: "هر گاه به پایان [[دنیا]] فقط یک روز بماند، [[خداوند]] این روز را به قدری طولانی می‌کند، تا اینکه در این روز فردی که از [[فرزندان]] من بوده و نامش مانند من است را بر می‌انگیزد و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر می‌کند بعد از آنکه از [[ظلم و ستم]] پر شده باشد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ حَتَّى يَبْعَثَ رَجُلًا مِنِّي أَوْ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يُوَاطِي اسْمُهُ اسْمِي... يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}}صحیح ترمذی، ج۵، ص۳۴۳.</ref>.
::::::[[احمد]] در [[مسند]] خود از [[ابوسعید خدری]] [[نقل]] می‌کند:"هنگامی‌ فرا می‌رسد که [[زمین]] از [[ظلم و جور]] پر شود و در آن موقع مردی از [[خاندان]] من [[قیام]] می‌کند، هفت یا نه سال در روی [[زمین]] [[حکومت]] می‌کند و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر می‌کند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: يَمْلَأُ الْأَرْضَ ظُلْماً وَ جَوْراً، ثُمَ يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ عِتْرَتِي يَمْلِكُ سَبْعاً أَوْ تِسْعاً فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا}}؛ مسند احمد، ج۳، ص۲۸.</ref>. از این‌رو، [[مهدویت]] از نگاه فنّ [[حدیث]]، حقیقتی [[مسلم]] و انکارناشدنی است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۷۳-۱۷۷.</ref>.
::::::[[احمد]] در [[مسند]] خود از [[ابوسعید خدری]] [[نقل]] می‌کند:"هنگامی‌ فرا می‌رسد که [[زمین]] از [[ظلم و جور]] پر شود و در آن موقع مردی از [[خاندان]] من [[قیام]] می‌کند، هفت یا نه سال در روی [[زمین]] [[حکومت]] می‌کند و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر می‌کند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: يَمْلَأُ الْأَرْضَ ظُلْماً وَ جَوْراً، ثُمَ يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ عِتْرَتِي يَمْلِكُ سَبْعاً أَوْ تِسْعاً فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا}}؛ مسند احمد، ج۳، ص۲۸.</ref>. از این‌رو، [[مهدویت]] از نگاه فنّ [[حدیث]]، حقیقتی [[مسلم]] و انکارناشدنی است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۱۷۳-۱۷۷.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}


۲۱۸٬۹۱۵

ویرایش