جامعه علی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[امامان]] [[معصوم]]{{عم}} همواره بر این حقیقت پای | * [[امامان]] [[معصوم]]{{عم}} همواره بر این [[حقیقت]] پای فشردهاند که [[دانش]] آنان از پدرانشان و سرانجام از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به [[ارث]] رسیده است و بخشی از این انتقال به کمک صحیفههائی همچون "[[جفر]]" و "[[جامعه]]" و [[مصحف فاطمه]]{{س}} صورت پذیرفته است.<ref>ر.ک. [[عسکری امامخان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایاننامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[سید ابراهیم افتخاری|افتخاری، سید ابراهیم]]، [[بررسی مقایسهای شئون امامت در مکتب قم و بغداد (پایاننامه)|بررسی مقایسهای شئون امامت در مکتب قم و بغداد]]، ص ۶۲ ـ ۶۶؛ [[قاسم علی شیخزاده|شیخزاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایاننامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[رضا نیرومند|نیرومند، رضا]]، [[الهام محمدزاده نقاشان|محمدزاده نقاشان، الهام]]، [[رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه (مقاله)|رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه]]، ص ۱۴۰؛ [[گل افشان پارسانسب|پارسانسب، گل افشان]]، [[پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه [[زهرا]] (پایاننامه)|پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا]]، ص ۳۸</ref> در [[روایات]] فراوانی که در آنها سخن از [[منابع علم امامان]]{{عم}} به میان آمده است، نام و اوصاف برخی از این کتب به چشم میخورد که هر یک حاوی پارهای از [[علوم]] غیبیاند.<ref>ر.ک. [[سید حبیب بخاراییزاده|بخارایی زاده، سیدحبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایاننامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص ۱۶۳ ـ ۱۷۰</ref> | ||
==چیستی جامعۀ [[علی]]{{ع}}== | |||
* [[جامعه]]: [[جامعه]] کتابی است مخصوص [[علی]]{{ع}}به طول هفتاد زراع و در آن کلیۀ حوادث عالم تا پایان به طریق رمز نوشته شده است و [[اولاد]] آن [[حضرت]] به آن کتاب [[حکم]] میکنند.<ref>ر.ک. [[سید محمد شیرازی|شیرازی، سید محمد]]، [[شبهای پیشاور (کتاب)|شبهای پیشاور]]، ص ۲۱۴ـ ۲۱۵</ref> از این کتاب با نام صحیفۀ [[علی]]{{ع}}یا [[کتاب علی]]{{ع}}نیز یاد میشود.<ref>ر.ک. [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ [[داوود افقی|افقی، داوود]]، [[بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات (پایاننامه)|بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات]]، ص ۴۴ـ ۵۰؛ [[سید محمد فائز باقری|فائز باقری، سید محمد]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایاننامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ [[طیبه اکبری راد|اکبری راد، طیبه]]، [[بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث (مقاله)|بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث]]، ص ۹۸</ref> این کتاب بعد از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}به [[امامان]] بعدی یکی پس از دیگری منتقل شده و اکنون نزد [[امام زمان]]{{ع}}است.<ref>ر.ک. [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص ۹۹ ـ ۱۳۰</ref> | |||
* [[ابوبصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] میکند [[حضرت]] فرمودند:<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹</ref> «ای [[ابومحمد]]! [[جامعه]] نزد ما است و آنها چه میدانند [[جامعه]] چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! [[جامعه]] چیست؟" فرمود: «صحیفهای است با طول هفتاد ذرع به ذرع [[رسول خدا]]{{صل}} و املای آن [[حضرت]] از دهان مبارکش و دست خط [[علی]]{{ع}}. هر [[حلال و حرام]] و هر چیزی که [[مردم]] به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراشهای کوچک، در آن است». [[امام]] با دستش به من زد و فرمود: ای [[ابومحمد]]! به من اجازه میدهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در [[اختیار]] شما هستم. هرچه میخواهید بکن. [[حضرت]] همچون کسی که [[خشمگین]] است، [[دست]] مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به [[خدا]] این [[علم]] است. فرمود: این [[علم]] است؛ ولی نه همه [[علم]]».<ref>ر.ک. [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی]]، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[عسکری امامخان|امام خان، عسکری]]، [[منشأ و قلمرو علم امام (پایاننامه)|منشأ و قلمرو علم امام]]، فصل پنجم؛ [[ناصرالدین اوجاقی|اوجاقی، ناصرالدین]]، [[علم امام از دیدگاه کلام امامیه (کتاب)|علم امام از دیدگاه کلام امامیه]]، ص ۸۵؛ [[قاسم علی شیخزاده|شیخزاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایاننامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ [[محمد بیابانی اسکویی|بیابانی اسکویی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]]، [[طاهره آل بویه|آل بویه، طاهره]]، علم امام؛ [[محمد نظیر عرفانی|عرفانی، محمد نظیر]]، [[بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین (پایاننامه)|بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین]]، ص ۱۸۳؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایاننامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]، ص ۶۶؛ [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امامشناسی ۱ (کتاب)|امامشناسی]]، ج ۱، ص ۱۷۲؛ [[سید محمد فائز باقری|فائز باقری، سید محمد]]، [[بررسی علم اولیای الهی (پایاننامه)|بررسی علم اولیای الهی]]، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ [[جواد رنجبر|رنجبر، جواد]]، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمههای علم امام.</ref>. | |||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۷
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امامان معصوم(ع) همواره بر این حقیقت پای فشردهاند که دانش آنان از پدرانشان و سرانجام از رسول خدا(ص) به ارث رسیده است و بخشی از این انتقال به کمک صحیفههائی همچون "جفر" و "جامعه" و مصحف فاطمه(س) صورت پذیرفته است.[۱] در روایات فراوانی که در آنها سخن از منابع علم امامان(ع) به میان آمده است، نام و اوصاف برخی از این کتب به چشم میخورد که هر یک حاوی پارهای از علوم غیبیاند.[۲]
چیستی جامعۀ علی(ع)
- جامعه: جامعه کتابی است مخصوص علی(ع)به طول هفتاد زراع و در آن کلیۀ حوادث عالم تا پایان به طریق رمز نوشته شده است و اولاد آن حضرت به آن کتاب حکم میکنند.[۳] از این کتاب با نام صحیفۀ علی(ع)یا کتاب علی(ع)نیز یاد میشود.[۴] این کتاب بعد از امیرالمؤمنین(ع)به امامان بعدی یکی پس از دیگری منتقل شده و اکنون نزد امام زمان(ع)است.[۵]
- ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت میکند حضرت فرمودند:[۶] «ای ابومحمد! جامعه نزد ما است و آنها چه میدانند جامعه چیست؟» عرض کردم: "قربانت گردم! جامعه چیست؟" فرمود: «صحیفهای است با طول هفتاد ذرع به ذرع رسول خدا(ص) و املای آن حضرت از دهان مبارکش و دست خط علی(ع). هر حلال و حرام و هر چیزی که مردم به آن نیاز داشته باشند؛ حتی دیه خراشهای کوچک، در آن است». امام با دستش به من زد و فرمود: ای ابومحمد! به من اجازه میدهی؟ عرض کردم: قربانت گردم من در اختیار شما هستم. هرچه میخواهید بکن. حضرت همچون کسی که خشمگین است، دست مرا نیشگون گرفت و فرمود: حتی دیه این، عرض کردم: به خدا این علم است. فرمود: این علم است؛ ولی نه همه علم».[۷].
پرسشهای وابسته
- رابطه مصحف فاطمه یا کتابهایی مثل جفر با علم معصوم چیست؟ (پرسش)
- رابطه مصحف فاطمه یا کتابهایی مثل جفر یا جامعه با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)
منبعشناسی جامع جامعه علی
جستارهای وابسته
منابع
- امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام
- خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی ج۲
- مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل
- محمدزاده نقاشان، الهام و نیرومند، رضا، رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه
- شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا
- فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی
- افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات
- سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه
- پارسانسب، گلافشان، پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا
- بخاراییزاده، سید حبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت
- عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین
- شیرازی، سید محمد، شبهای پیشاور
- گنجی، حسین، امامشناسی
- اکبری راد، طیبه، بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث
- مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام
- اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه
پانویس
- ↑ ر.ک. امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم؛ افتخاری، سید ابراهیم، بررسی مقایسهای شئون امامت در مکتب قم و بغداد، ص ۶۲ ـ ۶۶؛ شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ نیرومند، رضا، محمدزاده نقاشان، الهام، رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه، ص ۱۴۰؛ پارسانسب، گل افشان، [[پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا (پایاننامه)|پژوهشی در مقام علمی و مقام تحدیث حضرت فاطمه زهرا]]، ص ۳۸
- ↑ ر.ک. بخارایی زاده، سیدحبیب، علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت، ص ۱۶۳ ـ ۱۷۰
- ↑ ر.ک. شیرازی، سید محمد، شبهای پیشاور، ص ۲۱۴ـ ۲۱۵
- ↑ ر.ک. خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰؛ افقی، داوود، بررسی غلو در روایات علم اهل بیت از کتاب بصائر الدرجات، ص ۴۴ـ ۵۰؛ فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ اکبری راد، طیبه، بررسی مفهوم علم و کیفیت انتقال آن در احادیث، ص ۹۸
- ↑ ر.ک. سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه، ص ۹۹ ـ ۱۳۰
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۲۳۹
- ↑ ر.ک. مظفر، محمد حسین، پژوهشی در باب علم امام، ص ۷۹ ـ ۸۲؛ خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج ۲، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ امام خان، عسکری، منشأ و قلمرو علم امام، فصل پنجم؛ اوجاقی، ناصرالدین، علم امام از دیدگاه کلام امامیه، ص ۸۵؛ شیخزاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص ۶۷ ـ ۷۱؛ بیابانی اسکویی، محمد، امامت، ص ۱۴۷؛ رستمی، محمد زمان، آل بویه، طاهره، علم امام؛ عرفانی، محمد نظیر، بررسی علم غیب معصومان در تفاسیر فریقین، ص ۱۸۳؛ مطهری، منصف علی، علم ائمه از نظر عقل و نقل، ص ۶۶؛ گنجی، حسین، امامشناسی، ج ۱، ص ۱۷۲؛ فائز باقری، سید محمد، بررسی علم اولیای الهی، ص ۱۱۶ ـ ۱۲۵؛ رنجبر، جواد، کنکاشی در کیفیت علم و سرچشمههای علم امام.