*[[فرشتگان]]، موجوداتی [[مقدس]] که به چشم نمی‌آیند و از اجسام لطیف و [[نورانی]] آفریده شده‌اند. [[مظهر]] [[پاکی]] و [[قداست]] و عبودیت‌اند، نه [[نافرمانی]] می‌‌کنند و نه از انجام کاری [[ناتوان]] می‌‌شوند و به [[دلیل]] قدرتی که [[خداوند]] به آنان بخشیده است، در [[نظام]] و [[تدبیر]] [[جهان]] فعالند و مأموریت‌های مختلفی دارند، همچون: رابط [[وحی]] [[خدا]] و [[بشر]]، [[قبض روح]] [[آدمیان]]، [[مراقبت]] [[اعمال]] [[بندگان]]، نگهبانان [[عرش الهی]]، مددکاران اهل [[ایمان]] و مأموران ویژه [[خداوند]]. گاهی به صورت [[انسان]] در می‌‌آیند که به آن "[[تمثل]]" گفته می‌‌شود.
*[[قرآن]] از [[فرشتگان]] و مأموریت‌هایشان فراوان سخن گفته و آنان را [[مطیع]] [[امر الهی]] و [[معصوم]] از [[خطا]] دانسته است. چهار [[فرشته]] بزرگ و [[مقرب]] [[خدا]] عبارت‌اند از: [[جبرائیل]]، [[میکائیل]]، [[اسرافیل]] و [[عزرائیل]]. [[عزرائیل]] [[مأمور]] [[جان]] ستاندن از انسان‌هاست. [[جبرئیل]]، [[فرشته وحی]] بود که بر [[حضرت محمد]]{{صل}} نازل می‌‌شد و [[آیات قرآن]] را می‌‌آورد. همراه هر [[انسان]] دو [[فرشته]] است که [[مأمور]] ثبت [[اعمال نیک]] و بد اویند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۲۱.</ref>.
