آسانی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله')
خط ۳۱: خط ۳۱:
==آسان شدن [[کارها]] به دست [[خداوند]]==
==آسان شدن [[کارها]] به دست [[خداوند]]==
===آسان کردن [[فهم قرآن]] و [[راه هدایت]]===
===آسان کردن [[فهم قرآن]] و [[راه هدایت]]===
*استدلال‌های روشن، پندهای حکیمانه، سلیس بودن و آهنگ عبارت‌ها، زمینه آسانیِ [[حفظ]] و [[فهم قرآن]] را فراهم می‌سازد: {{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ}}<ref>«و ما به راستی قرآن را برای پندگیری آسان (یاب) کرده‌ایم، آیا پندپذیری هست؟» سوره قمر، آیه ۱۷.</ref>. [[ابن‌عباس]] گفته است: اگر [[خداوند]] [[معارف]] بلند [[قرآن]] را به صورت الفاظ متداول [[انسان‌ها]] فرود نمی‌آورد، هیچ [[انسانی]] نمی‌توانست آن ([[وحی]]) را به زبان آورد<ref>الدّرالمنثور، ج ۷، ص ۶۷۶.</ref>. [[خداوند]] فرموده است که [[قرآن]] را در زبان تو آسان کردیم تا [[وسیله]] [[بشارت]] برای [[مؤمنان]] و اِنذار لجوجان باشد:{{متن قرآن|فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا}}<ref>«باری، جز این نیست که ما آن (قرآن) را به زبان تو آسان (بیان) کردیم تا بدان پرهیزگاران را نوید رسانی و گروهی ستیزه‌جو را بیم دهی» سوره مریم، آیه ۹۷.</ref>. نیز فرموده است که [[بشر]] را از نطفه‌ای آفرید و [[راه هدایت]] را برایش آسان کرد: {{متن قرآن|مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ }}<ref>«از نطفه‌ای آفریده و موزونش کرده، آنگاه راه را بر او هموار ساخته» سوره عبس، آیه ۱۹-۲۰.</ref>.<ref>المیزان، ج ۲۰، ص ۲۰۷.</ref>.<ref>[[محمد حسن زمانی|زمانی، محمد حسن]]، [[آسانی (مقاله)|آسانی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
*استدلال‌های روشن، پندهای حکیمانه، سلیس بودن و آهنگ عبارت‌ها، زمینه آسانیِ [[حفظ]] و [[فهم قرآن]] را فراهم می‌سازد: {{متن قرآن|وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ}}<ref>«و ما به راستی قرآن را برای پندگیری آسان (یاب) کرده‌ایم، آیا پندپذیری هست؟» سوره قمر، آیه ۱۷.</ref>. [[ابن‌عباس]] گفته است: اگر [[خداوند]] [[معارف]] بلند [[قرآن]] را به صورت الفاظ متداول [[انسان‌ها]] فرود نمی‌آورد، هیچ [[انسانی]] نمی‌توانست آن ([[وحی]]) را به زبان آورد<ref>الدّرالمنثور، ج ۷، ص ۶۷۶.</ref>. [[خداوند]] فرموده است که [[قرآن]] را در زبان تو آسان کردیم تا وسیله [[بشارت]] برای [[مؤمنان]] و اِنذار لجوجان باشد:{{متن قرآن|فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا}}<ref>«باری، جز این نیست که ما آن (قرآن) را به زبان تو آسان (بیان) کردیم تا بدان پرهیزگاران را نوید رسانی و گروهی ستیزه‌جو را بیم دهی» سوره مریم، آیه ۹۷.</ref>. نیز فرموده است که [[بشر]] را از نطفه‌ای آفرید و [[راه هدایت]] را برایش آسان کرد: {{متن قرآن|مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ }}<ref>«از نطفه‌ای آفریده و موزونش کرده، آنگاه راه را بر او هموار ساخته» سوره عبس، آیه ۱۹-۲۰.</ref>.<ref>المیزان، ج ۲۰، ص ۲۰۷.</ref>.<ref>[[محمد حسن زمانی|زمانی، محمد حسن]]، [[آسانی (مقاله)|آسانی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
===کمک به [[پیامبران]] و [[مؤمنان]]===
===کمک به [[پیامبران]] و [[مؤمنان]]===
*[[قرآن]]، کمک به [[پیامبران]] و [[مؤمنان]] را نوعی تمهید و آسان‌سازی زمینه [[توفیق]] آنان در [[عبادت]] و [[خدمت]] قرار داده است: {{متن قرآن|وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى}}<ref>«و تو را بر آسان‌ترین راه قرار می‌دهیم» سوره اعلی، آیه ۸.</ref>. به نظر برخی [[مفسّران]]، مقصود [[آیه]] این است که ما تو را برای [[شریعت]] [[سهله]] و سمحه [[یاری]] می‌دهیم<ref>کشف‌الاسرار، ج ۱۰، ص ۴۶۱؛ الکشّاف، ج ۴، ص ۷۳۹.</ref>.
*[[قرآن]]، کمک به [[پیامبران]] و [[مؤمنان]] را نوعی تمهید و آسان‌سازی زمینه [[توفیق]] آنان در [[عبادت]] و [[خدمت]] قرار داده است: {{متن قرآن|وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى}}<ref>«و تو را بر آسان‌ترین راه قرار می‌دهیم» سوره اعلی، آیه ۸.</ref>. به نظر برخی [[مفسّران]]، مقصود [[آیه]] این است که ما تو را برای [[شریعت]] [[سهله]] و سمحه [[یاری]] می‌دهیم<ref>کشف‌الاسرار، ج ۱۰، ص ۴۶۱؛ الکشّاف، ج ۴، ص ۷۳۹.</ref>.
۲۱۸٬۸۵۷

ویرایش