امیه عبدی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، | *به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، امیه عبدی از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] حضور داشت. در این [[جنگ]]، مردی از [[بنی عدی]] از [[دشمنان]] [[حضرت علی]]{{ع}} در حالی که [[شمشیر]] به [[دست]] داشت مقابل [[امام]]{{ع}} آمد و مبارز طلبید و گفت: آنان را با [[شمشیر]] میزنم، اگر چه [[علی]] را ببینم، برق شمشیرم او را نیز فرا خواهد گرفت. تا [[قوم]] خودم (عدی) را [[نجات]] دهم. | ||
*در این حال، | *در این حال، امیه عبدی<ref>خوارزمی در مناقب، ص۱۸۷ و ابن شهر آشوب در مناقب، ج۲، ص۱۵۶ نقل میکنند که: امیرالمؤمنین علی{{ع}} ناشناخته مقابل او قرار گرفت و او را به هلاکت رسانید. و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۴ مینویسد: شخصی که به میدان جمل آمد و این رجز را خواند: {{عربی|أضربهم ولو..}}. خباب بن عمرو راسبی بود و مالک اشتر به مقابل او رفت و با ضربهای او را به هلاکت رسانید.!</ref> در مقابل وی ایستاد و گفت: این [[علی]] است که راهش [[هدایت]]، و [[رستگاری]] و [[تقوی]] [[دلیل]] و [[برهان]] اوست. هر کس از [[حق]] [[تبعیت]] کند، [[دوست]] [[علی]] است. | ||
*سپس بین | *سپس بین امیه عبدی و آن [[مرد]] [[بنی عدی]] [[جنگ]] تن به تن شد ولی [[شمشیر]] [[بنی عدی]] به [[خطا]] رفت و امیه عبدی - این [[یار]] [[علی]]{{ع}} - چنان بر او ضربه وارد کرد که به [[زمین]] افتاد و به [[هلاکت]] رسید<ref>الجمل، ص۳۴۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۲
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
- به نقل شیخ مفید، امیه عبدی از اصحاب امیرمؤمنان(ع) بود که در جنگ جمل حضور داشت. در این جنگ، مردی از بنی عدی از دشمنان حضرت علی(ع) در حالی که شمشیر به دست داشت مقابل امام(ع) آمد و مبارز طلبید و گفت: آنان را با شمشیر میزنم، اگر چه علی را ببینم، برق شمشیرم او را نیز فرا خواهد گرفت. تا قوم خودم (عدی) را نجات دهم.
- در این حال، امیه عبدی[۱] در مقابل وی ایستاد و گفت: این علی است که راهش هدایت، و رستگاری و تقوی دلیل و برهان اوست. هر کس از حق تبعیت کند، دوست علی است.
- سپس بین امیه عبدی و آن مرد بنی عدی جنگ تن به تن شد ولی شمشیر بنی عدی به خطا رفت و امیه عبدی - این یار علی(ع) - چنان بر او ضربه وارد کرد که به زمین افتاد و به هلاکت رسید[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ خوارزمی در مناقب، ص۱۸۷ و ابن شهر آشوب در مناقب، ج۲، ص۱۵۶ نقل میکنند که: امیرالمؤمنین علی(ع) ناشناخته مقابل او قرار گرفت و او را به هلاکت رسانید. و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۶۴ مینویسد: شخصی که به میدان جمل آمد و این رجز را خواند: أضربهم ولو... خباب بن عمرو راسبی بود و مالک اشتر به مقابل او رفت و با ضربهای او را به هلاکت رسانید.!
- ↑ الجمل، ص۳۴۴.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.