زبان حال: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۷
مقدمه
جملاتی که هنگام مرثیه خوانی، از زبان امام حسین(ع) و شهدای کربلا یا بازماندگانشان گفته می‌شود، بی آنکه در یک متن تاریخی یا روایی آمده باشد، در مقابل "زبان قال". این جملات، صرفا نوعی بیان عاطفی است که از حال و وضع کسی آنگونه برداشت می‌شود، زیرا گاهی حالت‌ها گویاتر از الفاظ است. البته گاهی به بهانه "زبان حال"، حرف‌های نامناسب و سبک به اولیاء خدا و امام حسین(ع) نسبت میدهند که وهن مقام امام و نشان دهنده ذلّت و خواری و زبونی است؛ مثل این که از قول امام حسین(ع) می‌گویند: "شدم راضی که زینب خوار گردد...". یا اینکه امام، التماس کند جرعه‌ای آب به او بدهند. این نحوه زبان حال‌ها اغلب در اشعار مرثیه و نوحه دیده می‌شود که باید توجّه نمود مطالب انحرافی و دروغ به آن پیشوایان حق و صدق، نسبت داده نشود[۱].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۱۱.