شریعه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
'''شریعه''' در لغت، به معنای راهی است که به آب رود، یا دریا منتهی میشود، آبشخور، جای برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طریق بر دشت، مسلط میشود. | '''شریعه''' در لغت، به معنای راهی است که به آب رود، یا دریا منتهی میشود، آبشخور، جای برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طریق بر دشت، مسلط میشود. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، [[ورد]]، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ [[فرات]]<ref>لغتنامه، دهخدا.</ref>. در [[روز عاشورا]]، [[عباس بن علی]]{{ع}} برای آب آوردن از [[فرات]] به | لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، [[ورد]]، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ [[فرات]]<ref>لغتنامه، دهخدا.</ref>. در [[روز عاشورا]]، [[عباس بن علی]]{{ع}} برای آب آوردن از [[فرات]] به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ [[فرات]]، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت [[نخل]] کمین کرده [[دست]] راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به [[شهادت]] رسید و همانجا نیز [[دفن]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۶
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شریعه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
شریعه در لغت، به معنای راهی است که به آب رود، یا دریا منتهی میشود، آبشخور، جای برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طریق بر دشت، مسلط میشود.
مقدمه
لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ فرات[۱]. در روز عاشورا، عباس بن علی(ع) برای آب آوردن از فرات به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ فرات، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت نخل کمین کرده دست راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به شهادت رسید و همانجا نیز دفن شد[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ لغتنامه، دهخدا.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۷.