تمیم بن حاتم: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*تمیم [[فرزند]] حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از [[صالح]] از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]]ه از | *تمیم [[فرزند]] حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از [[صالح]] از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]]ه از تمیم بن حاتم [[نقل]] میکند که تمیم بن حاتم گفت: ما با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} عازم [[بصره]] بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان [[زمین]] به لرزه درآمد و مضطرب شد. [[حضرت]] [[دست]] مبارکش را بر [[زمین]] زد و خطاب به [[زمین]] فرمود: "تو را چه میشود سکون و [[آرامش]] پیدا کن؟" سپس رو به ما کرد و فرمود: "این [[زمین]] لرزهای که شد اگر همان زلزلهای میبود که [[خدای عزوجل]] در کتاب عزیزش یاد کرده از من [[اجابت]] میکرد و ساکت میشد، ولکن این آن [[زلزله]] نیست"<ref>ر.ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. و به اشاره [[حضرت]] [[زمین]] ساکت شد و آرام گرفت<ref>سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۵۰
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
- تمیم فرزند حاتم از کسانی است که از امیرالمؤمنین(ع) نقل حدیث کرده است، و در تاریخ شرح بیشتری از او نیامده است، اما این نقل حدیث حکایت از نزدیکی و تقرب او به امیرالمؤمنین(ع) دارد. متن حدیث بدین شرح است: کلینی از صالح از محمد بن سنان از ابن مسکان از ابی بکر حضرمیه از تمیم بن حاتم نقل میکند که تمیم بن حاتم گفت: ما با امیرالمؤمنین(ع) عازم بصره بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان زمین به لرزه درآمد و مضطرب شد. حضرت دست مبارکش را بر زمین زد و خطاب به زمین فرمود: "تو را چه میشود سکون و آرامش پیدا کن؟" سپس رو به ما کرد و فرمود: "این زمین لرزهای که شد اگر همان زلزلهای میبود که خدای عزوجل در کتاب عزیزش یاد کرده از من اجابت میکرد و ساکت میشد، ولکن این آن زلزله نیست"[۱]. و به اشاره حضرت زمین ساکت شد و آرام گرفت[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.
- ↑ سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۴.