تمام بن عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
*[[قثم بن تمام]] مشهور به [[قثم بن تمام]] | *[[قثم بن تمام]] مشهور به [[قثم بن تمام]] | ||
*[[عیسی بن السکن]] مشهور به [[عیسی بن السکن الزراد]] | *[[عیسی بن السکن]] مشهور به [[عیسی بن السکن الزراد]] | ||
*[[علی بن حسن]] مشهور به [[علی بن الحسن الزراد]] | *[[علی بن حسن]] مشهور به [[علی بن الحسن الزراد]]<ref>[http://hadith.islam-db.com/narrators/1988/%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B7%D9%84%D8%A8 موسوعة الحدیث]</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۰۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
| تمام بن العباس بن عبدالمطلب | |
|---|---|
 | |
| دین | اسلام |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | جعفر بن أبی طالب القرشی، العباس بن عبد المطلب الهاشمی، عبد الله بن العباس القرشی،لبابة بنت الحارث الهلالیة |
| شاگردان | جعفر بن تمام الهاشمی، محمد بن شهاب الزهری، قثم بن تمام، عیسی بن السکن الزراد،علی بن الحسن الزراد |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
نسب
- تمام بن العباس بن عبد المطلب قرشی، هاشمی مشهور به تمام بن العباس الهاشمی او از تاریخ‌نگاران و روات حدیث است. در بین اهل سنت برخی او را صحابی می‌دانند. [۱]
مقدمه
- تمام بن عباس آخرین فرزند عباس بن عبدالمطلب پسر عموی رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع) و برادر عبدالله بن عباس است[۲]. او در زمان پیامبر اسلام(ص) در مدینه متولد شد و مادرش ام ولد بود و دو برادر مادری او عون و کثیر می‌باشند[۳].
- در صحابی یا تابعی بودن تمام اختلاف است، اما او این روایت معروف را از رسول خدا(ص) نقل نموده که فرمود: "اگر بر امتم سخت نمی‌بود، مسواک زدن در هنگام هر نماز را بر آنان واجب می‌کردم"[۴]. اگر این حدیث را بدون واسطه از رسول خدا(ص) نقل کرده باشد، صحابی بودن او تقویت می‌شود.
- تمام بن عباس، از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود و با آن حضرت بیعت کرد و از نزدیکان حضرت قرار گرفت و امام(ع) نیز متقابلاً به وی اعتماد داشت و او را به فرمانداری مدینه گمارد؛ زیرا هنگامی که حضرت برای سرکوب ناکثین عازم بصره بود، سهل بن حنیف را بر مدینه گمارد، بعد او را نزد خود فراخواند و تمام بن عباس را بر امارت مدینه نصب کرد، و سپس او را نیز عزل نمود و ابو ایوب انصاری را گمارد و ابو ایوب انصاری تا شهادت امیرالمؤمنین(ع) بر مدینه امارت کرد[۵].[۶]
مشایخ در روایت
- جعفر بن أبی طالب بن عبد المطلب بن هاشم مشهور به جعفر بن أبی طالب القرشی
- عباس بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف مشهور به العباس بن عبد المطلب الهاشمی
- عبد الله بن عباس بن عبد المطلب بن هاشم مشهور به عبد الله بن العباس القرشی
- لبابة بنت الحارث بن حزن بن بجیر بن الهزم مشهور به لبابة بنت الحارث الهلالیة[۷]
روایت‌کنندگان از او
- أبو علی مشهور به أبو علی الأزدی
- جعفر بن تمام بن العباس بن عبد المطلب مشهور به جعفر بن تمام الهاشمی
- محمد بن مسلم بن عبید الله بن عبد الله مشهور به محمد بن شهاب الزهری
- قثم بن تمام مشهور به قثم بن تمام
- عیسی بن السکن مشهور به عیسی بن السکن الزراد
- علی بن حسن مشهور به علی بن الحسن الزراد[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ عباس دارای ده پسر بود که شش نفرشان از ام الفضل بودند، و اسامی آنان: فضل، عبدالله، عبیدالله، ثم، معبد، عبدالرحمان، و یک دختر از این همسر داشت به نام ام حبیب. و پسران دیگر عباس عون، کثیر و تمام بود که مادرشان ام ولد بوده است، و فرزند دهم عباس، به نام حارث است که از همسری به نام هذیل بوده است.
- ↑ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.
- ↑ «لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلاَةٍ»؛ ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۳۷۵ و اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۷.
- ↑ اسد الغابه، ج۱، ص۲۱۲ و ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۹۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۳-۲۵۴.
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ موسوعة الحدیث