عمود: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} '''عمود''' به معنای ستون وسط خیمه. نیز به معنایی گر...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''عمود''' به معنای ستون وسط [[خیمه]]. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از ابزار [[جنگی]] قدیم بوده است. | '''عمود''' به معنای ستون وسط [[خیمه]]. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از ابزار [[جنگی]] قدیم بوده است. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در کیفیّت [[شهادت]] [[حضرت]] [[ابا الفضل]]{{ع}} آمده است که پس از آنکه [[حکیم بن طفیل]] در نخلستان کمین کرد و با [[شمشیر]] [[دست]] چپ او را هم از کار انداخت، آنگاه کسی با گرزی آهنین بر [[عباس]] زد و او را کشت {{عربی|فضربه ملعون بعمود من حديد فقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴۱.</ref>. در مرثیه‌ها نیز گفته می‌شود که پس از [[شهادت]] [[عباس]]{{ع}}، [[امام حسین]]{{ع}} | در کیفیّت [[شهادت]] [[حضرت]] [[ابا الفضل]]{{ع}} آمده است که پس از آنکه [[حکیم بن طفیل]] در نخلستان کمین کرد و با [[شمشیر]] [[دست]] چپ او را هم از کار انداخت، آنگاه کسی با گرزی آهنین بر [[عباس]] زد و او را کشت {{عربی|فضربه ملعون بعمود من حديد فقتله}}<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴۱.</ref>. در مرثیه‌ها نیز گفته می‌شود که پس از [[شهادت]] [[عباس]]{{ع}}، [[امام حسین]]{{ع}} عمود خیمۀ او را خواباند، بعلامت اینکه صاحب این [[خیمه]] به [[شهادت]] رسیده است. در میدان [[عاشورا]]، نمونه‌هایی [[نقل]] شده که کسانی به جای نیزه و [[شمشیر]]، [[دست]] برده و چوب‌ها یا ستون خیمه‌ها را برداشته و با آن به [[دشمن]] حمله کرده‌اند، از جمله [[مادر]] [[شهید]] [[عمرو بن جناده]]<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۷.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۱
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
عمود به معنای ستون وسط خیمه. نیز به معنایی گرز و چوبه‌دستی، که همچون تیغ و نیزه و تیر و کمان، از ابزار جنگی قدیم بوده است.
مقدمه
در کیفیّت شهادت حضرت ابا الفضل(ع) آمده است که پس از آنکه حکیم بن طفیل در نخلستان کمین کرد و با شمشیر دست چپ او را هم از کار انداخت، آنگاه کسی با گرزی آهنین بر عباس زد و او را کشت فضربه ملعون بعمود من حديد فقتله[۱]. در مرثیه‌ها نیز گفته می‌شود که پس از شهادت عباس(ع)، امام حسین(ع) عمود خیمۀ او را خواباند، بعلامت اینکه صاحب این خیمه به شهادت رسیده است. در میدان عاشورا، نمونه‌هایی نقل شده که کسانی به جای نیزه و شمشیر، دست برده و چوب‌ها یا ستون خیمه‌ها را برداشته و با آن به دشمن حمله کرده‌اند، از جمله مادر شهید عمرو بن جناده[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۷.