آیا تعیین وقت ظهور صحیح است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '')
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۳۵: خط ۳۵:
[[پرونده:Pic627.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]]
[[پرونده:Pic627.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[مهدی علی‌زاده]]]]
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر '''[[مهدی علی‌زاده]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«می‌دانیم که "[[توقیت]]" - [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور]] - عملی است که [[ائمه|ائمه هدی]] {{عم}} به شدت از آن [[نهی]] کرده و آن را [[ممنوع]] اعلام کرده‌اند. در [[روایات]] وارد شده که از [[امام رضا]] {{ع}} سؤال شد: [[قائم]] {{ع}}] چه وقتی [[ظهور]] می‌کند؟ [[امام رضا|امام]] پاسخ فرمودند: "پاسخ گفتن به کی [[ظهور]] می‌کند؟ خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش از پدرانش از [[امام علی|علی]] {{ع}} [[روایت]] کرد که به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} گفته شد: [[قائم]] شما چه وقتی [[خروج]] می‌کند؟ [[حضرت]] پاسخ فرمود: مَثَل [[قیام]] و [[ظهور]] او مَثَل [[قیامت]] است؛ {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>الاعراف، ۱۸۷.</ref> از تو درباره [[قیامت]] می‌پرسند که وقوع آن چه وقت است؟ بگو: [[علم]] آن تنها نزد [[پروردگار]] من است؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود [[آشکار]] نمی‌گرداند، این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است. جز ناگهان به شما نمی‌رسد<ref>ا[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۷۳؛ عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵ و در منابع [[اهل سنت]]: ینابیع الموده، ص ۴۵۴.</ref>.  
::::::«می‌دانیم که "[[توقیت]]" - [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور]] - عملی است که [[ائمه|ائمه هدی]] {{عم}} به شدت از آن [[نهی]] کرده و آن را [[ممنوع]] اعلام کرده‌اند. در [[روایات]] وارد شده که از [[امام رضا]] {{ع}} سؤال شد: [[قائم]] {{ع}}] چه وقتی [[ظهور]] می‌کند؟ [[امام رضا|امام]] پاسخ فرمودند: "پاسخ گفتن به کی [[ظهور]] می‌کند؟ خبر دادن از وقت است. پدرم از پدرش از پدرانش از [[امام علی|علی]] {{ع}} [[روایت]] کرد که به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} گفته شد: [[قائم]] شما چه وقتی [[خروج]] می‌کند؟ [[حضرت]] پاسخ فرمود: مَثَل [[قیام]] و [[ظهور]] او مَثَل [[قیامت]] است؛ {{متن قرآن|لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً}}<ref>الاعراف، ۱۸۷.</ref> از تو درباره [[قیامت]] می‌پرسند که وقوع آن چه وقت است؟ بگو: [[علم]] آن تنها نزد [[پروردگار]] من است؛ جز او هیچ کس آن را به موقع خود آشکار نمی‌گرداند، این حادثه بر آسمان‌ها و [[زمین]] گران است. جز ناگهان به شما نمی‌رسد<ref>ا[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۷۳؛ عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۶۵ و در منابع [[اهل سنت]]: ینابیع الموده، ص ۴۵۴.</ref>.  
::::::نیز از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] است در پاسخ [[مفضل]] که سؤال کرد: آیا می‌توان برای [[ظهور]] [[امام مهدی|حجت]] {{ع}} وقتی تعیین کرد؟ فرمودند: "ای [[مفضل]]! من برای این امر زمانی را تعیین نمی‌کنم و اساساً نمی‌توان برای آن وقتی مشخص نمود. هرکس برای [[قیام مهدی]] ما زمانی تعیین کند، در [[علم]]، انباز [[خدا]] شده است و در واقع مدعی دست یافتن بر سر الهی گشته و..."<ref>مختصر بصائر الدرجات، ص ۱۷۹؛ نوادر الاخبار، ص ۲۸۶.</ref>.
::::::نیز از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] است در پاسخ [[مفضل]] که سؤال کرد: آیا می‌توان برای [[ظهور]] [[امام مهدی|حجت]] {{ع}} وقتی تعیین کرد؟ فرمودند: "ای [[مفضل]]! من برای این امر زمانی را تعیین نمی‌کنم و اساساً نمی‌توان برای آن وقتی مشخص نمود. هرکس برای [[قیام مهدی]] ما زمانی تعیین کند، در [[علم]]، انباز [[خدا]] شده است و در واقع مدعی دست یافتن بر سر الهی گشته و..."<ref>مختصر بصائر الدرجات، ص ۱۷۹؛ نوادر الاخبار، ص ۲۸۶.</ref>.
::::::[[نهی]] از این عمل تعبدی نیست، بلکه به علت ترتب [[مفاسد]] [[نفس]] الأمریست که منع به آن تعلق گرفته است؛ باید این نکته را گوشزد کنیم که تطبیق غیر متعهدانه [[نشانه‌های ظهور]] بر حوادث جاری پیرامونی و مصداق یابی غیر کارشناسی شده برای آنها نیز به نوبه خود شعبه‌ای از [[توقیت]] و به احتمال قوی، محکوم به همان [[حکم]] است. زیرا تبعاً و خواه ناخواه منتهی به [[توقیت]] می‌گردد<ref>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)]]، ص۵۴.</ref>.
::::::[[نهی]] از این عمل تعبدی نیست، بلکه به علت ترتب [[مفاسد]] [[نفس]] الأمریست که منع به آن تعلق گرفته است؛ باید این نکته را گوشزد کنیم که تطبیق غیر متعهدانه [[نشانه‌های ظهور]] بر حوادث جاری پیرامونی و مصداق یابی غیر کارشناسی شده برای آنها نیز به نوبه خود شعبه‌ای از [[توقیت]] و به احتمال قوی، محکوم به همان [[حکم]] است. زیرا تبعاً و خواه ناخواه منتهی به [[توقیت]] می‌گردد<ref>[[مهدی علی‌زاده|علی‌زاده، مهدی]]، [[نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)|نشانه‌های یار و چکامه‌ انتظار (کتاب)]]، ص۵۴.</ref>.
۲۱۸٬۸۴۲

ویرایش