|
|
خط ۹: |
خط ۹: |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> |
|
| |
|
| '''[[رسالت]]''' و '''[[رسول]]''' فرستادگی و پیغام بری را گویند<ref>لسان العرب، ج 5، ص 213، «رسل»؛ لغت نامه، ج 7، ص 10584، «رسالت».</ref> چه از جانب [[خدا]] باشد یا [[انسان]] و متعلّق این [[پیام]] چه [[فرشته]] باشد یا [[شیطان]] و یا [[انسان]]. در این مدخل [[رسالت]] به همان معنای اصطلاحی خود که پیغام آوری [[انسانی]] همراه با [[شریعت]] برای [[خلق]] باشد<ref>کشّاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج 1، ص 860 ، «الرِّسالة».</ref> به صورت کلّی مورد بحث قرار گرفته است و [[رسالت]] تک تک [[پیامبران]] و [[رسالت]] [[جبرئیل]] و [[ملائکه]] در [[جایگاه]] خود آمده است. در این مدخل، از واژههای «ارسل»، «اوحی»، «بعث»، «[[نبوّت]]» و مشتقّات آنها و بعضی جملات و [[آیات]] استفاده شده است<ref>[[فرهنگ قرآن (کتاب)|فرهنگ قرآن]]، واژه «رسالت».</ref>. | | '''رسالت''' به معنای مأموریت و فرستادگی از جمله عالیترین مقامهای [[الهی]] است که به بعضی از انسانهای شایسته داده میشود تا پیام الهی را از طریق [[وحی]] دریافت کرده و به انسانها برساند و یا کاری را از طرف [[خداوند]] انجام دهند و به دارندگان چنین مقامی [[رسول]] گفته میشود. [[عصمت]]، [[معجزه]] و [[علم خدادادی]] از جملۀ ویژگیهای ایشان است و خداوند با فرستادن [[رسول|رسولان]] [[حجت]] را بر انسانها تمام کرده است. |
|
| |
|
| ==واژهشناسی لغوی==
| | ==معنای لغوی و اصطلاحی== |
| * [[رسالت]]، اسم مصدر<ref>لسان العرب، ج ۱۱، ص ۲۸۳، «رسل».</ref>، ثلاثی مزید باب [[افعال]]<ref>لسان العرب، ج ۱۱، ص ۲۸۴؛ لغتنامه، ج ۷، ص ۱۰۵۸۴، «رسالت».</ref>، از ریشه "ر - س - ل" و به معنای [[پیام]]، کتاب<ref>لغتنامه، ج ۷، ص ۱۰۵۸۵.</ref>، [[پیغمبری]]<ref>لغتنامه، ج ۷،
| | [[قرآن]] دربارۀ مسائل مربوط به [[پیامبری]] و [[پیامبران]] کلماتی را به کار برده است مانند واژههای «[[نبوت]]»، «[[رسالت]]»، «[[بعثت]] |
|
| |
|
| ==منابع== | | ==منابع== |