معری بن أقبل همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
معرّی، [[اهل شام]] و مردی شاعر و [[زاهد]] بود، او از [[دوستان]] و علاقه‌مندانِ [[عمروعاص]] بود و در [[سپاه معاویه]] در [[صفین]] حضور داشت، اما بستن [[فرات]] از جانب [[معاویه]] را امری [[ناپسند]] دانست، لذا از [[شامیان]] فاصله گرفت و به [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} ملحق شد. | |||
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[معاویه]] [[دستور]] داد [[فرات]] را به روی [[سپاهیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بستند و این را برای خود اولین [[پیروزی]] اعلام کرد، | [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[معاویه]] [[دستور]] داد [[فرات]] را به روی [[سپاهیان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بستند و این را برای خود اولین [[پیروزی]] اعلام کرد، معرّی که از [[دوستان]] [[عمروعاص]] و در [[سپاه شام]] بود، ناراحت شد و گفت: شما آب را به روی [[لشکر]] [[عراق]] بستید و اگر آنها بر شما [[پیروز]] شوند، به [[خدا]] قسم، شما را از آب منع نخواهند کرد، به علاوه آیا مگر در میان آنها [[عبد]] و [[کنیز]]، [[ضعیف]] و خردسال و بی‌گناه نیست که شما آنها را از [[نوشیدن آب]] منع می‌کنید و این اولین [[ستم]] شماست نه اولین [[پیروزی]]. | ||
[[معاویه]] از شنیدن سخنان | [[معاویه]] از شنیدن سخنان معرّی ناراحت شد و به [[عمروعاص]] گفت: جلو دوستت معرّی را بگیر، و او نزد معرّی آمد و به او [[تندی]] کرد. معرّی بلافاصله در این باره قصیده‌ای سرود، بعد در [[تاریکی]] [[شب]] از [[سپاه شام]] خارج شد و به [[حضرت علی]]{{ع}} ملحق شد<ref>همان، ص۱۶۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۲۶-۱۳۲۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۰
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
معرّی، اهل شام و مردی شاعر و زاهد بود، او از دوستان و علاقه‌مندانِ عمروعاص بود و در سپاه معاویه در صفین حضور داشت، اما بستن فرات از جانب معاویه را امری ناپسند دانست، لذا از شامیان فاصله گرفت و به سپاه امیرالمؤمنین(ع) ملحق شد.
نصر بن مزاحم نقل می‌کند: موقعی که معاویه دستور داد فرات را به روی سپاهیان امیرالمؤمنین(ع) بستند و این را برای خود اولین پیروزی اعلام کرد، معرّی که از دوستان عمروعاص و در سپاه شام بود، ناراحت شد و گفت: شما آب را به روی لشکر عراق بستید و اگر آنها بر شما پیروز شوند، به خدا قسم، شما را از آب منع نخواهند کرد، به علاوه آیا مگر در میان آنها عبد و کنیز، ضعیف و خردسال و بی‌گناه نیست که شما آنها را از نوشیدن آب منع می‌کنید و این اولین ستم شماست نه اولین پیروزی.
معاویه از شنیدن سخنان معرّی ناراحت شد و به عمروعاص گفت: جلو دوستت معرّی را بگیر، و او نزد معرّی آمد و به او تندی کرد. معرّی بلافاصله در این باره قصیده‌ای سرود، بعد در تاریکی شب از سپاه شام خارج شد و به حضرت علی(ع) ملحق شد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ همان، ص۱۶۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۲۶-۱۳۲۷.