هند بن ابی هاله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[هند بن ابی هاله]] که ظاهراً همان [[هند بن عمرو جملی]] است از [[قبیله]] [[بنی‌اسد]] و از گروه [[تیمم]] است، پدرش ابو [[هاله]] حلیف [[بنی عبدالدار]] و مادرش [[خدیجه بنت خویلد]] [[همسر رسول خدا]]{{صل}} بوده <ref>اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.</ref> و لذا او را [[هند بن خدیجه]] نیز نامیده و او ربیب [[رسول خدا]]{{صل}} و [[برادر]] [[مادری]] [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} می‌باشد.
هند بن ابی هاله که ظاهراً همان [[هند بن عمرو جملی]] است از [[قبیله]] [[بنی‌اسد]] و از گروه [[تیمم]] است، پدرش ابو [[هاله]] حلیف [[بنی عبدالدار]] و مادرش [[خدیجه بنت خویلد]] [[همسر رسول خدا]]{{صل}} بوده <ref>اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.</ref> و لذا او را [[هند بن خدیجه]] نیز نامیده و او ربیب [[رسول خدا]]{{صل}} و [[برادر]] [[مادری]] [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} می‌باشد.


[[هند بن ابی هاله|هند]] از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و مردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و در غزوه‌های [[بدر]]، [[احد]] و دیگر [[جنگ‌های صدر اسلام]] [[شرکت]] نمود<ref>تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.</ref>.
هند از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و مردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و در غزوه‌های [[بدر]]، [[احد]] و دیگر [[جنگ‌های صدر اسلام]] [[شرکت]] نمود<ref>تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.</ref>.


به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، او پس از [[قتل عثمان]]، با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از [[ولایت و خلافت]] آن [[حضرت]] [[دفاع]] نماید<ref>الجمل، ص۱۰۹.</ref>.
به [[نقل]] [[شیخ مفید]]، او پس از [[قتل عثمان]]، با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[بیعت]] کرد که تا پای [[جان]] از [[ولایت و خلافت]] آن [[حضرت]] [[دفاع]] نماید<ref>الجمل، ص۱۰۹.</ref>.
خط ۱۶: خط ۱۶:
[[شیخ طوسی]] نیز [[هند]] را در زمرۀ [[شیعیان]] و [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۶۱، ش۳.</ref>.
[[شیخ طوسی]] نیز [[هند]] را در زمرۀ [[شیعیان]] و [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۶۱، ش۳.</ref>.


[[هند بن ابی هاله|هند]] جزو [[فرماندهان]] نیروی هزاران نفری بود که از [[کوفه]] به [[ذی قار]] آمدند تا [[حضرت علی]]{{ع}} را در [[جنگ جمل]] [[یاری]] نمایند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۸.</ref>. او در این [[جنگ]] در حالی که قصد پی کردن شتر [[عایشه]] را داشت به دست ابن یثربی به [[شهادت]] رسید.
هند جزو [[فرماندهان]] نیروی هزاران نفری بود که از [[کوفه]] به [[ذی قار]] آمدند تا [[حضرت علی]]{{ع}} را در [[جنگ جمل]] [[یاری]] نمایند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۸.</ref>. او در این [[جنگ]] در حالی که قصد پی کردن شتر [[عایشه]] را داشت به دست ابن یثربی به [[شهادت]] رسید.


در [[عظمت]] و [[شخصیت]] [[هند بن ابی هاله|هند]] همین بس که [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} در نامه‌ای که به خواهرش [[ام هانی]] نوشت [[بشارت]] [[پیروزی]] خود را بر [[طلحه]] و [[زبیر]] یادآور شد و در آن [[نامه]] از شهدای بزرگ [[سپاه]] خود از جمله: [[هند بن ابی هاله|هند]]، [[زید بن صوحان]] و برادرش [[سیحان بن صوحان]] و [[علباء بن هیثم]] یاد کرد و برای آنان [[طلب]] [[رحمت]] نمود<ref>الجمل، ص۳۹۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۲۸-۱۴۲۹.</ref>
در [[عظمت]] و [[شخصیت]] هند همین بس که [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} در نامه‌ای که به خواهرش [[ام هانی]] نوشت [[بشارت]] [[پیروزی]] خود را بر [[طلحه]] و [[زبیر]] یادآور شد و در آن [[نامه]] از شهدای بزرگ [[سپاه]] خود از جمله: هند، [[زید بن صوحان]] و برادرش [[سیحان بن صوحان]] و [[علباء بن هیثم]] یاد کرد و برای آنان [[طلب]] [[رحمت]] نمود<ref>الجمل، ص۳۹۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۴۲۸-۱۴۲۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۸

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

هند بن ابی هاله که ظاهراً همان هند بن عمرو جملی است از قبیله بنی‌اسد و از گروه تیمم است، پدرش ابو هاله حلیف بنی عبدالدار و مادرش خدیجه بنت خویلد همسر رسول خدا(ص) بوده [۱] و لذا او را هند بن خدیجه نیز نامیده و او ربیب رسول خدا(ص) و برادر مادری حضرت فاطمه زهرا(س) می‌باشد.

هند از اصحاب رسول خدا(ص) و مردی فصیح و بلیغ و در غزوه‌های بدر، احد و دیگر جنگ‌های صدر اسلام شرکت نمود[۲].

به نقل شیخ مفید، او پس از قتل عثمان، با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کرد که تا پای جان از ولایت و خلافت آن حضرت دفاع نماید[۳].

شیخ طوسی نیز هند را در زمرۀ شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین(ع) به شمار آورده است[۴].

هند جزو فرماندهان نیروی هزاران نفری بود که از کوفه به ذی قار آمدند تا حضرت علی(ع) را در جنگ جمل یاری نمایند[۵]. او در این جنگ در حالی که قصد پی کردن شتر عایشه را داشت به دست ابن یثربی به شهادت رسید.

در عظمت و شخصیت هند همین بس که امیرالمؤمنین علی(ع) در نامه‌ای که به خواهرش ام هانی نوشت بشارت پیروزی خود را بر طلحه و زبیر یادآور شد و در آن نامه از شهدای بزرگ سپاه خود از جمله: هند، زید بن صوحان و برادرش سیحان بن صوحان و علباء بن هیثم یاد کرد و برای آنان طلب رحمت نمود[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. اسدالغابه، ج۵، ص۷۳.
  2. تهذیب التهذیب، ج۹، ص۸۰.
  3. الجمل، ص۱۰۹.
  4. رجال طوسی، ص۶۱، ش۳.
  5. ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۴۸۸.
  6. الجمل، ص۳۹۷.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۲۸-۱۴۲۹.