ولایت قصاص: تفاوت میان نسخهها
(←منابع) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
هرگاه قتلِ عمدی رخ داد، [[وارثان]] مقتول [[ولایت]] بر [[قصاص]] دارند. صغیر نیز اگر [[وارث]] مقتول باشد، دارای این [[ولایت]] است، گرچه تا پیش از [[بلوغ]] [[ممنوع]] از اِعمال [[قصاص]] است. ولی صغیر بر این [[ولایت]]، [[ولایت]] ندارد<ref>سید محمد کاظم طباطبائی، العروة الوثقی، ج۴۲، ص۲۸۲.</ref>. در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا}}<ref>«و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهادهایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>. معناى [[آیه]] این است: کسى که مظلومانه و به ناحق کشته شد، [[خداى متعال]] براى صاحب [[خون]] او، به عنوان ولىّ دم، [[سلطنت]] قرار داده است تا [[قاتل]] را از طریق [[محکمه]] شرعى [[قصاص]] کند یا [[خون]] بها بگیرد یا ببخشاید. | هرگاه قتلِ عمدی رخ داد، [[وارثان]] مقتول [[ولایت]] بر [[قصاص]] دارند. صغیر نیز اگر [[وارث]] مقتول باشد، دارای این [[ولایت]] است، گرچه تا پیش از [[بلوغ]] [[ممنوع]] از اِعمال [[قصاص]] است. ولی صغیر بر این [[ولایت]]، [[ولایت]] ندارد<ref>سید محمد کاظم طباطبائی، العروة الوثقی، ج۴۲، ص۲۸۲.</ref>.<ref>[[هادی اکبری ملکآبادی|اکبری]] و [[رقیه یوسفی سوته|یوسفی]]، [[ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی (کتاب)| ولایت از دیدگاه علامه طباطبایی]]، ص۱۰۹-۱۱۲.</ref> در قرآن کریم آمده است: {{متن قرآن|وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا}}<ref>«و آنکه به ستم کشته شود برای وارث او حقّی نهادهایم» سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref>. معناى [[آیه]] این است: کسى که مظلومانه و به ناحق کشته شد، [[خداى متعال]] براى صاحب [[خون]] او، به عنوان ولىّ دم، [[سلطنت]] قرار داده است تا [[قاتل]] را از طریق [[محکمه]] شرعى [[قصاص]] کند یا [[خون]] بها بگیرد یا ببخشاید. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۷
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ولایت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
هرگاه قتلِ عمدی رخ داد، وارثان مقتول ولایت بر قصاص دارند. صغیر نیز اگر وارث مقتول باشد، دارای این ولایت است، گرچه تا پیش از بلوغ ممنوع از اِعمال قصاص است. ولی صغیر بر این ولایت، ولایت ندارد[۱].[۲] در قرآن کریم آمده است: ﴿وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا﴾[۳]. معناى آیه این است: کسى که مظلومانه و به ناحق کشته شد، خداى متعال براى صاحب خون او، به عنوان ولىّ دم، سلطنت قرار داده است تا قاتل را از طریق محکمه شرعى قصاص کند یا خون بها بگیرد یا ببخشاید.