فلسفه عقیده به امام حی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مبداء' به 'مبدأ'
جز (جایگزینی متن - ' بسوی ' به ' به‌سوی ')
جز (جایگزینی متن - 'مبداء' به 'مبدأ')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیب‌الله طاهری]]]]
[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
[[حجت الاسلام و المسلمین]] دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
:::::*«[[شیعه]] [[معتقد]] است که برای ادامه حیات [[انسان‌ها]] در کره [[زمین]] وجود یک [[حجت الهی]] امری ضروری و حتمی است، زیرا ادامه حیات [[بشر]] بدون [[درک]] [[فیض]] از [[مبدأ فیاض]] میسر نیست. برای [[بشر]] مادی و خاکی امکان [[درک]] [[فیض]] بلا واسطه [[خدای سبحان]] ممکن نیست، لذا [[بشر]] درادامه حیاتش محتاج به یک واسطه است که [[فیض]] را از مبداء [[فیاض]] بگیرد و به نیازمندان برساند. آن واسطه باید کسی باشد که جنبه الهی ومعنوی او قوی‌تر و بالاتر از او باشد او همان کسی است که در سیر [[کمالات]] به جایی رسیده است که قابلیت [[درک]] [[فیض]] را دارد که [[شیعه]] آن را [[معصوم]] و منزه از هر آلودگی دانسته و به عنوان [[حجت خدا]] بر خلق می‌شناسد. [[اولیاء]] دین‌مان در این مورد، سخنان زیادی دارند، مبنی بر این که اگر [[حجت خدا]] در [[زمین]] نباشد، [[زمین]] اهلش را هلاک خواهد کرد. اساساً وجود [[بشر]] در روی [[زمین]] بدون [[وجود امام]] و [[حجت خدا]]، محال است، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"لَوْ أَنَ‏ الْإِمَامَ‏ رُفِعَ‏ مِنَ‏ الْأَرْضِ‏ سَاعَةً لَسَاخَتْ بِأَهْلِهِ كَمَا يَمُوجُ الْبَحْرُ بِأَهْلِهِ"}}<ref>اگر زمین ساعتی خالی از امام بماند اهل خود را فرو خواهد برد و چون دریایی که به موج خود اهلش را مضطرب و بی‌قرار سازد، در موج و اضطراب افتد؛ غیبت نعمانی، باب ۸، حدیث ۱۰، ص ۱۳۹.</ref>. در [[زیارت]] نامه حضرت [[امام حسین|سید الشهداء]]{{ع}} وارد شده است که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: وقتی در مقابل قبر حضرت قرار گرفتید خطاب به حضرت بگویید: {{عربی|"...إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي‏ مَقَادِيرِ أُمُورِهِ‏ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ"}}<ref>ارداه پروردگار در تقدیر امور خلق به‌سوی شما خاندان پیامبر از آسمان مشیتش فرود آمده، سپس از منازل شما به‌سوی دیگران صادر می‌شود؛ کافی، ج ۴، ص ۵۷۸.</ref>. به هر حال، [[روایات]] در این مورد بسیار است که اهل تحقیق باید به کتب مفصله مراجعه کنند<ref> کافی، ج ۱، باب «ان الارض لاتخلو من حجة»؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، باب ۲۱، ص ۲۰۱ و باب ۲۲، ص ۲۱۱، غیبت نعمانی، باب ۸، ص ۱۳۶ و باب ۹، ص ۱۳۹.</ref>. وابستگی عالم و [[آدم]] به [[امام]] و [[حجت خدا]] امری است مسلم که [[عقل]] و [[نقل]] بر ان صحه می‌گذارد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۷۹ -۸۰.</ref>.
:::::*«[[شیعه]] [[معتقد]] است که برای ادامه حیات [[انسان‌ها]] در کره [[زمین]] وجود یک [[حجت الهی]] امری ضروری و حتمی است، زیرا ادامه حیات [[بشر]] بدون [[درک]] [[فیض]] از [[مبدأ فیاض]] میسر نیست. برای [[بشر]] مادی و خاکی امکان [[درک]] [[فیض]] بلا واسطه [[خدای سبحان]] ممکن نیست، لذا [[بشر]] درادامه حیاتش محتاج به یک واسطه است که [[فیض]] را از مبدأ [[فیاض]] بگیرد و به نیازمندان برساند. آن واسطه باید کسی باشد که جنبه الهی ومعنوی او قوی‌تر و بالاتر از او باشد او همان کسی است که در سیر [[کمالات]] به جایی رسیده است که قابلیت [[درک]] [[فیض]] را دارد که [[شیعه]] آن را [[معصوم]] و منزه از هر آلودگی دانسته و به عنوان [[حجت خدا]] بر خلق می‌شناسد. [[اولیاء]] دین‌مان در این مورد، سخنان زیادی دارند، مبنی بر این که اگر [[حجت خدا]] در [[زمین]] نباشد، [[زمین]] اهلش را هلاک خواهد کرد. اساساً وجود [[بشر]] در روی [[زمین]] بدون [[وجود امام]] و [[حجت خدا]]، محال است، چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: {{عربی|"لَوْ أَنَ‏ الْإِمَامَ‏ رُفِعَ‏ مِنَ‏ الْأَرْضِ‏ سَاعَةً لَسَاخَتْ بِأَهْلِهِ كَمَا يَمُوجُ الْبَحْرُ بِأَهْلِهِ"}}<ref>اگر زمین ساعتی خالی از امام بماند اهل خود را فرو خواهد برد و چون دریایی که به موج خود اهلش را مضطرب و بی‌قرار سازد، در موج و اضطراب افتد؛ غیبت نعمانی، باب ۸، حدیث ۱۰، ص ۱۳۹.</ref>. در [[زیارت]] نامه حضرت [[امام حسین|سید الشهداء]]{{ع}} وارد شده است که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: وقتی در مقابل قبر حضرت قرار گرفتید خطاب به حضرت بگویید: {{عربی|"...إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي‏ مَقَادِيرِ أُمُورِهِ‏ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ"}}<ref>ارداه پروردگار در تقدیر امور خلق به‌سوی شما خاندان پیامبر از آسمان مشیتش فرود آمده، سپس از منازل شما به‌سوی دیگران صادر می‌شود؛ کافی، ج ۴، ص ۵۷۸.</ref>. به هر حال، [[روایات]] در این مورد بسیار است که اهل تحقیق باید به کتب مفصله مراجعه کنند<ref> کافی، ج ۱، باب «ان الارض لاتخلو من حجة»؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، باب ۲۱، ص ۲۰۱ و باب ۲۲، ص ۲۱۱، غیبت نعمانی، باب ۸، ص ۱۳۶ و باب ۹، ص ۱۳۹.</ref>. وابستگی عالم و [[آدم]] به [[امام]] و [[حجت خدا]] امری است مسلم که [[عقل]] و [[نقل]] بر ان صحه می‌گذارد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۷۹ -۸۰.</ref>.


{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}
۲۱۸٬۸۵۷

ویرایش