بنی اسلم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
آنان از تبار [[اسلم‌‌ بن اَفصی بن حارثة بن عمرو بن مزیقیا]] ([[عامر]])، از [[عرب]] [[قحطانی]] و از زیرشاخه‌‌های [[خزاعه]] دانسته شده‌‌اند.<ref>النسب، ص ۲۹۱؛ الانساب، ج ۱، ص ۱۵۱ ـ ۱۵۲؛ نهایة الارب، ص ۴۹.</ref> از تیره‌‌های همنام بنی‌‌اسلم می‌‌توان به [[اَسلم بن الحاف]] و [[اسلم بن ربیعه]] از [[سعد ‌‌بن حِمْیَر]] اشاره کرد که هر دو به [[قحطانیان]] [[نسب]] می‌‌برند <ref>الاغانی، ج ۲، ص ۲۵۷؛ ج ۱۳، ص ۹۰؛ معجم قبایل العرب، ج‌‌۱، ص ۲۶؛ معجم ما استعجم، ج ۱، ص ۲۳.</ref>.
[[نسب]] این [[قبیله]] به [[اسلم بن اقصی بن حارثة بن عمرو بن مزیقیا]] می‌رسد و از زیرشاخه‌‏های [[قبیله خزاعه]] از [[عرب]] [[قحطانی]] بوده‌اند.


بنا به [[نقلی]]، [[پیامبر]]{{صل}}، اسلمی‌ها را از تبار [[اسماعیل]]{{ع}} خواند؛ اما [[ابن حَجَر]]، با این [[استدلال]] که در این صورت، همه عرب قحطانی از [[نسل]] آن [[حضرت]] خواهند بود این [[روایت]] را نپذیرفته است،<ref>العقد الفرید، ج ۱، ص ۲۱۰؛ فتح الباری، ج ۶‌‌، ص ۳۹۲ ـ ۳۹۳.</ref> ضمن آنکه در میان عرب [[عدنانی]] نیز، تیره‌‌ای از بنی‌‌قَمْعه به نام اسلم وجود دارد.<ref>نهایة الارب، ص ۴۹.</ref>
مکان استقرار این قبیله میان [[راه]] [[مکه]] به [[مدینه]] بوده است. در مورد [[اسلام‌]] آوردن آنها اطلاع دقیقی در دست نیست ولی عده‌ای از آنان در سال‌های نخست [[هجرت پیامبر]]{{صل}}، [[اسلام]] آورده‌اند. اسلمیان در بسیاری از [[غزوات پیامبر]] از جمله [[غزوه احد]] و [[حنین]] و [[تبوک]] و [[خیبر]] شرکت داشتند و [[پیامبر]]{{صل}} را [[یاری]] کردند.


نسل اسلم از دو فرزندش [[سلامان]] و هَوازن استمرار ‌‌یافت.<ref>النسب، ص ۲۹۱؛ جمهرة انساب العرب، ص ۲۴۰.</ref> اسلمی‌ها در مسیر [[مکه]] به [[مدینه]] و در [[همسایگی]] [[قبیله]] بنی‌‌غفار استقرار داشتند. مناطق منتسب به ایشان عبارت است از: "جَمدان" (کوهی در [[حجاز]] حد فاصل قُدید و عُسْفان)،<ref>معجم ما استعجم، ج ۱، ص ۳.</ref> "ضَجْنان" (متعلق به اسلم، هُذَیل و [[غاضره]])،<ref>المنمق، ص ۱۳۱؛ تاریخ المدینه، ج ۲، ص ۶۵۵‌‌؛ معجم البلدان، ج ۳، ص ۴۵۳.</ref> شَبَکه شَدَخ (آبی از آن اسلم و [[غفار]])،<ref> معجم البلدان، ج ۳، ص ۳۲۲، ۳۲۸.</ref> "وَبْرَه" (قریه‌‌ای دارای نخلستان از مناطق پیرامونی مدینه).<ref>معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۲۶.</ref> آنان همچنین در "مر‌‌الظهران" نخلستان‌هایی داشتند،<ref> معجم البلدان، ج ۴، ص ۶۳؛ ج ۵، ص ۱۰۴.</ref> از این رو به نظر می‌‌رسد، عمده اشتغال اسلمیان، [[کشاورزی]] و [[دامداری]] بوده است.
اسلمیان بعد از [[پیامبر]]{{صل}} در به‌خلافت رسیدن [[ابوبکر]] نقش محوری داشتند و با مساعدت ایشان، برای ابوبکر [[بیعت]] گرفته شد. در [[زمان]] [[خلافت امام علی]]{{ع}} هم در [[نبرد صفین]] شرکت داشتند.


از [[آداب]]، ایام و مسائل مربوط به [[عصر جاهلی]] آنان گزارشی ارائه نشده است، جز آنکه همپیمان [[قبیله غفار]] بودند <ref> الاغانی، ج ۲۱، ص ۲۱ - ۲۲.</ref> و در [[تیراندازی]] مهارت داشتند،<ref> اسدالغابه، ج ۴، ص ۱۳۹؛ الاصابه، ج ۴، ص ۵۸۹.</ref> چنان‌‌که [[پیامبر]]{{صل}} به آنان فرمود: [[پدر]] شما از تیراندازان بود<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۲۳۵؛ صحیح البخاری، ج ۴، ص ۱۵۶؛ عقدالفرید، ج ۱، ص ۲۱۰.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[بنی اسلم (مقاله)|مقاله «بنی اسلم»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.
عده‌ای از آنها در شمار [[راویان حدیث پیامبر]]{{صل}} قرار دارند.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[بنی اسلم (مقاله)|مقاله «بنی اسلم»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۲۷۶-۲۷۷.</ref>
 
==نسب==


==[[روابط]] با پیامبر{{صل}}==
==[[روابط]] با پیامبر{{صل}}==

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۱

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نسب این قبیله به اسلم بن اقصی بن حارثة بن عمرو بن مزیقیا می‌رسد و از زیرشاخه‌‏های قبیله خزاعه از عرب قحطانی بوده‌اند.

مکان استقرار این قبیله میان راه مکه به مدینه بوده است. در مورد اسلام‌ آوردن آنها اطلاع دقیقی در دست نیست ولی عده‌ای از آنان در سال‌های نخست هجرت پیامبر(ص)، اسلام آورده‌اند. اسلمیان در بسیاری از غزوات پیامبر از جمله غزوه احد و حنین و تبوک و خیبر شرکت داشتند و پیامبر(ص) را یاری کردند.

اسلمیان بعد از پیامبر(ص) در به‌خلافت رسیدن ابوبکر نقش محوری داشتند و با مساعدت ایشان، برای ابوبکر بیعت گرفته شد. در زمان خلافت امام علی(ع) هم در نبرد صفین شرکت داشتند.

عده‌ای از آنها در شمار راویان حدیث پیامبر(ص) قرار دارند.[۱]

نسب

روابط با پیامبر(ص)

بنی اسلم پس از پیامبر(ص)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس