عدل در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت')
خط ۷۳: خط ۷۳:
*از [[حضرت علی]]{{ع}} سؤال پرسیده شد [[عدل]] بهتر است یا [[بخشش]]؟ فرمودند: "[[عدالت]] [[کارها]] را بدان‌جا می‌نهد که باید و [[بخشش]] آن را از جایش بیرون نماید، [[عدالت]] [[تدبیر]] کننده‌ای است به سود همگان، و [[بخشش]] به سود [[خواص]]، پس [[عدل]] شریف‌تر و با فضیلت‌تر است"<ref>نهج البلاغه، ترجمه جعفر شهیدی، کلمات قصار ۴۳۷، ص، ۴۴۰.</ref>.
*از [[حضرت علی]]{{ع}} سؤال پرسیده شد [[عدل]] بهتر است یا [[بخشش]]؟ فرمودند: "[[عدالت]] [[کارها]] را بدان‌جا می‌نهد که باید و [[بخشش]] آن را از جایش بیرون نماید، [[عدالت]] [[تدبیر]] کننده‌ای است به سود همگان، و [[بخشش]] به سود [[خواص]]، پس [[عدل]] شریف‌تر و با فضیلت‌تر است"<ref>نهج البلاغه، ترجمه جعفر شهیدی، کلمات قصار ۴۳۷، ص، ۴۴۰.</ref>.
*با مقایسه سخنان این دو [[معصوم]] چنین [[استنباط]] می‌شود که اگر این رابطه، بین [[خدا]] و [[بنده]] باشد [[تفضل]] بهتر از [[عدل]] است، چرا که [[آدمی]] یارای [[تحمل]] [[عدالت]] [[خدا]] با خود را ندارد و [[انسان]] نمی‌تواند آن را [[تحمل]] کند، لکن اگر این رابطه بین [[بنده]] با [[بنده]] باشد، [[عدالت]] بهتر از [[تفضل]] است، چرا که در این صورت [[آدمی]] با [[عدالت]] سود خواهد برد نه با [[تفضل]]<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۳۷۱-۳۷۲.</ref>.
*با مقایسه سخنان این دو [[معصوم]] چنین [[استنباط]] می‌شود که اگر این رابطه، بین [[خدا]] و [[بنده]] باشد [[تفضل]] بهتر از [[عدل]] است، چرا که [[آدمی]] یارای [[تحمل]] [[عدالت]] [[خدا]] با خود را ندارد و [[انسان]] نمی‌تواند آن را [[تحمل]] کند، لکن اگر این رابطه بین [[بنده]] با [[بنده]] باشد، [[عدالت]] بهتر از [[تفضل]] است، چرا که در این صورت [[آدمی]] با [[عدالت]] سود خواهد برد نه با [[تفضل]]<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۳۷۱-۳۷۲.</ref>.
*با توجه به دعای ششم و در عبارت بیست و یکم آن که در گذشته ذکر شد [[امام]]{{ع}} [[علت]] [[عدالت]] [[خداوند]] را [[قدرت]] بی‌انتهای [[خدا]] ذکر می‌نماید و به همین [[دلیل]] در دعای [[چهل]] و هفتم و در عبارت یکصد و سیزدهم آن می‌فرمایند: "و به فراهم شدن اسباب کار و راهنمایی‌ات به راه [[حق]] کمکم نما؛ و بر قصد و آهنگ [[شایسته]] و گفتار [[پسندیده]] و [[کردار]] [[نیکو]] یاری‌ام کن؛ و بی‌آنکه خود [[قوت]] و نیرو به من بخشیده باشی مرا به نیرو و [[قوت]] خود وامگذار"<ref>{{متن حدیث| وَ أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ وَ تَسْدِيدِكَ‌، وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ، وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي وَ قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ}}</ref>.
*با توجه به دعای ششم و در عبارت بیست و یکم آن که در گذشته ذکر شد [[امام]]{{ع}} [[علت]] [[عدالت]] [[خداوند]] را [[قدرت]] بی‌انتهای [[خدا]] ذکر می‌نماید و به همین [[دلیل]] در دعای [[چهل]] و هفتم و در عبارت یکصد و سیزدهم آن می‌فرمایند: "و به فراهم شدن اسباب کار و راهنمایی‌ات به راه [[حق]] کمکم نما؛ و بر قصد و آهنگ [[شایسته]] و گفتار [[پسندیده]] و [[کردار]] [[نیکو]] یاری‌ام کن؛ و بی‌آنکه خود قوت و نیرو به من بخشیده باشی مرا به نیرو و قوت خود وامگذار"<ref>{{متن حدیث| وَ أَيِّدْنِي بِتَوْفِيقِكَ وَ تَسْدِيدِكَ‌، وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ، وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى حَوْلِي وَ قُوَّتِي دُونَ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ}}</ref>.
*[[امام]]{{ع}} در این عبارت از [[خداوند متعال]] درخواست [[قدرت]] می‌نماید<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۳۷۲.</ref>.
*[[امام]]{{ع}} در این عبارت از [[خداوند متعال]] درخواست [[قدرت]] می‌نماید<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۳۷۲.</ref>.


۲۱۸٬۸۵۹

ویرایش