حارث بن عمرو ابو واقد لیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(خنثی‌سازی ویرایش 419729 از Bahmani (بحث))
برچسب: خنثی‌سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابواسماء حارث]] (حرث) بن عوف بن ابی حارثة بن مره از بزرگان [[غطفان]] و [[رئیس]] شاخه [[بنی‌مره|بنی‌مُرّة]] بود که در [[فدک]] سکونت داشت<ref> الطبقات، ج ۲، ص ۱۱۹؛ ج ۳، ص ۵۳۱ - ۵۳۲؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۲۰۸؛ التنبیه والاشراف، ص ۲۲۷.</ref>. نام او در درگیری تیره‌های غَطَفان در [[دوره جاهلی]] بارها به میان آمده است. توصیف بسیاری از منابع از [[شخصیت]] حارث به عنوان پرداخت کننده دیه در این [[جنگ]] نشان از اهمیت و جایگاه عملکرد او دارد. در درگیری دیگری میان این دو تیره وقتی بنی عَبْس در پی کشته شدن یکی از مردان خود، به قصد [[انتقام]] به سوی حارث شتافتند او با فرستادن فرزند خود به همراه ۱۰۰ شتر، آنان را در گرفتن این شتران به عنوان دیه یا کشتن فرزندش [[آزاد]] گذارد؛ آن‌گاه بنی‌عبس از انتقام [[دست]] کشیدند و به همان دیه بسنده کردند<ref> الاغانی، ج ۱۰، ص ۳۴۲.</ref>.  
[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[کنیه]] [[حارث]] [[ابو واقد]] و از [[اصحاب]] را [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، او همان کسی است که [[معاویه]] قسم خورده بود که دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند<ref>رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.</ref>.


با [[ظهور اسلام]] او نیز مانند بسیاری از [[مشرکان]] از [[پیوستن]] به [[پیامبر]]{{صل}} خودداری کرد تا جایی که بنابر نظر مشهور در [[سال پنجم هجری]] در برابر وعده‌های [[مالی]] سران [[بنی نضیر]] با [[قوم]] خود به [[سپاه]] [[احزاب]] پیوست. هرچند در شرکت حارث در این جنگ [[اختلاف]] نظر وجود دارد، گروهی معتقدند زمانی‌که بزرگان [[بنی‌نضیر]] موافقت سران [[قریش]] را در راه‌اندازی [[جنگی]] همه جانبه ضدّ پیامبر{{صل}} جلب کردند به سوی غطفانیان رهسپار شدند و ضمن اعلام [[حمایت]] و [[همبستگی]] [[قریش]]، از آنان نیز برای [[مشارکت]] در جنگ [[دعوت]] کردند، سپس حارث با ۴۰۰ تن از [[یاران]] خود عازم جنگ شدند؛ ولی به علت طولانی شدن محاصره [[مدینه]] و شدت [[طوفان]] از جنگ دست کشیده، به منطقه خود بازگشتند<ref> السیرة النبویه، ج ۳، ص ۲۱۵؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۹۴؛ الارشاد، ج ۱، ص ۹۵.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
==اسلام آوردن حارث==
در [[سال نهم هجری]] زمانی‌که پیامبر{{صل}} از [[تبوک]] بازگشت هیئتی از بنی‌مُرّه متشکل از ۱۳ نفر به [[ریاست]] حارث بن عوف وارد [[مدینه]] شدند و از آنجا که لؤی از اجداد پیامبر{{صل}} بود، حارث برای جلب نظر پیامبر{{صل}} در معرفی خود و همراهانش گفت: "ما [[قوم]] و [[عشیره]] تو و از [[بنی عامر]] بن لؤی هستیم". [[پیامبر]]{{صل}} از این گفتار او تبسّمی کرد و چون از وضع مناطق آنان جویا شد [[حارث]] از پیامبر{{صل}} خواست برایشان [[دعا]] کند. [[حضرت]]{{صل}} [[دست]] به دعا برداشت و برای آنان [[طلب]] [[باران]] کرد. چون [[هیئت]] بنی‌مُرّه پس از چند [[روز]] اقامت در [[مدینه]] [[تصمیم]] به بازگشت گرفتند نزد پیامبر{{صل}} آمدند. حضرت به [[بلال]] [[دستور]] داد تا به هر یک از آنان ۱۰ وقیّه (هر وقیه ۳۷ گرم) و به حارث ۱۲ وقیّه نقره بدهد. اینان چون به منطقه خود بازگشتند [[مشاهده]] کردند در پی دعای حضرت در آنجا باران باریده است<ref> الطبقات، ج ۱، ص ۲۹۷ ـ ۲۹۸؛ عیون الاثر، ج ۲، ص ۳۱۶.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>
==حارث و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}
[[شیخ مفید]]، نام [[پدر]] او را عوف ذکر کرده و می‌نویسد: [[حارث بن عوف]] (مکنی به) [[ابو واقد ليثی]]، از جمله مهاجرینی است که با [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کرد<ref>الجمل، ص۱۰۳.</ref>.
[[شیخ مفید]]، نام [[پدر]] او را عوف ذکر کرده و می‌نویسد: [[حارث بن عوف]] (مکنی به) [[ابو واقد ليثی]]، از جمله مهاجرینی است که با [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} تا پای [[جان]] [[بیعت]] کرد<ref>الجمل، ص۱۰۳.</ref>.
[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[کنیه]] [[حارث]]، [[ابو واقد]] و از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، او همان کسی است که [[معاویه]] قسم خورده بود دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند<ref>رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.</ref>.


[[نصر بن مزاحم]] حارث بن عوف را از جمله [[یاران امیرالمؤمنین]] می‌داند که در [[جنگ صفین]] [[شعر]] سروده است<ref>وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۳۰.</ref>
[[نصر بن مزاحم]] حارث بن عوف را از جمله [[یاران امیرالمؤمنین]] می‌داند که در [[جنگ صفین]] [[شعر]] سروده است<ref>وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۳۳۰.</ref>
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[بنی لیث بن بکر]] (قبیله)
* [[بنی لیث بن بکر]] (قبیله)


==منابع==
==منابع==
# [[پرونده:000061.jpg|22px]] [[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[حارث بن عوف (مقاله)|مقاله «حارث بن عوف»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰''']]
# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]



نسخهٔ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۰

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

شیخ طوسی می‌نویسد: کنیه حارث ابو واقد و از اصحاب را امیرالمؤمنین(ع) بود، او همان کسی است که معاویه قسم خورده بود که دو گوش او را از سُرب سیاه پُر کند[۱].

شیخ مفید، نام پدر او را عوف ذکر کرده و می‌نویسد: حارث بن عوف (مکنی به) ابو واقد ليثی، از جمله مهاجرینی است که با امیرالمؤمنین علی(ع) تا پای جان بیعت کرد[۲].

نصر بن مزاحم حارث بن عوف را از جمله یاران امیرالمؤمنین می‌داند که در جنگ صفین شعر سروده است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. رجال طوسی، ص۳۸، ش۱۷.
  2. الجمل، ص۱۰۳.
  3. وقعة صفين، ص۳۸۲ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۷۲.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۳۰.