رقبان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'تحقیق' به 'تحقیق')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد [[تحقیق]] یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.</ref>.
انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.</ref>.


{{متن قرآن|لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}<ref>«درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.</ref>.
{{متن قرآن|لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}<ref>«درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رقبان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن[۱]، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن [۲]؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)[۳]، انتصاب (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی[۴].

لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ[۵].

از اصطلاحاتی که قرآن کریم برای تأکید و سفارش بر حفظ و مراعات عهد، پیمان و قراردادهای بین افراد، قبایل و ملت‌ها به کار گرفته، "رقب" است و مشرکان به خاطر نقض عهد، پیمان و سوگند خود مذمت و مؤاخذه شده اند: وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ.

علامه طباطبایی به ‌تفصیل درباره عهد و پیمان و احکام عقلی و شرعی در حفظ و رعایت آن و نیز احکام شرعی و اقسام و فروع آن سخن گفته است[۶].[۷]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.
  5. «درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.
  6. ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۴.