بقیع

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

بقیع در حدیث | بقیع در نهج البلاغه| بقیع در تاریخ اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بقیع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• نام گورستانی در مدینه منوّره کنار حرم حضرت رسول(ص)، که مدفن هزاران نفر از مسلمانان برجسته از صدر اسلام تا کنون بوده است. تعدادی از اصحاب پیامبر و ائمه، همسران و دختران و عمّه‌های حضرت محمد(ص) نیز در آنجا مدفونند.
• از مشهورترین قبور این مزار، مرقد چهار امام شیعه (امام حسن مجتبی، امام زین العابدین، امام باقر و امام صادق(ع)) و نیز قبر فاطمه مادر حضرت علی(ع) و عباس عموی پیامبر، عقیل برادر امیرالمؤمنین، و ام البنین مادر اباالفضل العباس است.
• پیامبر خدا(ص) بارها به زیارت بقیع می‌رفت و برای مدفونین آنجا از خداوند، طلب رحمت و آمرزش می‌کرد. این گورستان مقدّس و پرخاطره که به "بقیع غَرقَد" هم مشهور است، هیچ‌گونه ساختمان و بقعه و نشانی ندارد و قبور ائمه هم با خاک یکسان است. بقعه‌هایی که در گذشته روی قبور امامان و برخی بستگان پیامبر اسلام بوده، در دوران سلطه وهّابی‌ها خراب شده است و بقیع را به صورت مزاری غربت گرفته و مظلوم در آورده است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس