←لشکر أسامه
| خط ۴۱۳: | خط ۴۱۳: | ||
در [[سال دهم هجری]]، رسول خدا{{صل}} با [[اعلان]] عمومی، [[مردم]] را [[آگاه]] کرد که قصد رفتن به [[حج]] دارد. در پی این و اعلان، مردم بسیاری با ایشان همراه شدند<ref>واقدی، ج۳، ص۱۰۸۸؛ ابن جوزی، ج۴، ص۵.</ref>. آن حضرت از این فراخوان عمومی قصد داشت برنامههای اساسی [[دین اسلام]] به گوش همگان برسد. [[پیامبر]] در [[عرفات]] خطبهای خواند و بر [[حرمت]] [[خانه کعبه]] و حرمت [[خون]]، [[مال]] و آبروی مردم تأکید فرمود و اشاره کرد که [[ارتحال]] وی نزدیک است. در این [[خطبه]]، آن حضرت همه امور [[جاهلیت]]، مانند [[ربا]] و خونهای ریخته شده در جاهلیت را زیر پا نهاد و ملغی اعلام کرد بر [[حقوق زنان]] و [[برابری]] مردم و [[برتری]] نداشتن [[عرب]] بر [[عجم]] تأکید نمود و فرمود: «چیزی در میان شما گذاشتم که اگر بر آن چنگ زنید، هرگز [[گمراه]] نخواهید شد و آن [[کتاب]] [[خداوند تبارک و تعالی]] است» ([[جاحظ]]، ج۲، ص۲۲). وقتی کاروان بزرگ حج در مسیر بازگشت به مدینه به [[غدیر خم]] رسید، [[پیامبر]] [[مأمور]] [[ابلاغ]] رسمی [[جانشین]] خود گردید. با [[نزول آیه]] ۶۷ [[سوره مائده]]: {{متن قرآن|یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ...}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرساندهای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه میگیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} مأمور شد در [[غدیرخم]] توقف کند و [[ولایت علی]]{{ع}} را به طور رسمی و آشکار ابلاغ نماید. پیامبر در خطبهای که در این [[سرزمین]] ایراد کرد، دو چیز گرانبها را به عنوان یادگار خود برای [[امت]] معرفی کرد؛ یکی [[کتاب خدا]] و دیگری [[عترت]] و [[اهل بیت]] خویش را. آن گاه بازوان [[علی]]{{ع}} را گرفت و بالا برد و فرمود: «هر که را من مولایم، این علی مولای اوست. خداوندا! [[دوست]] دار کسی را که وی را دوست دارد و [[دشمن]] دار کسی را که با وی [[دشمنی]] کند. [[یاری]] فرما کسی که وی را یاری کند و [[خوار]] ساز کسی که او را خوار سازد»<ref>ر.ک: امینی، ج۱، ص۹ به بعد.</ref>.<ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۰-۳۱.</ref> | در [[سال دهم هجری]]، رسول خدا{{صل}} با [[اعلان]] عمومی، [[مردم]] را [[آگاه]] کرد که قصد رفتن به [[حج]] دارد. در پی این و اعلان، مردم بسیاری با ایشان همراه شدند<ref>واقدی، ج۳، ص۱۰۸۸؛ ابن جوزی، ج۴، ص۵.</ref>. آن حضرت از این فراخوان عمومی قصد داشت برنامههای اساسی [[دین اسلام]] به گوش همگان برسد. [[پیامبر]] در [[عرفات]] خطبهای خواند و بر [[حرمت]] [[خانه کعبه]] و حرمت [[خون]]، [[مال]] و آبروی مردم تأکید فرمود و اشاره کرد که [[ارتحال]] وی نزدیک است. در این [[خطبه]]، آن حضرت همه امور [[جاهلیت]]، مانند [[ربا]] و خونهای ریخته شده در جاهلیت را زیر پا نهاد و ملغی اعلام کرد بر [[حقوق زنان]] و [[برابری]] مردم و [[برتری]] نداشتن [[عرب]] بر [[عجم]] تأکید نمود و فرمود: «چیزی در میان شما گذاشتم که اگر بر آن چنگ زنید، هرگز [[گمراه]] نخواهید شد و آن [[کتاب]] [[خداوند تبارک و تعالی]] است» ([[جاحظ]]، ج۲، ص۲۲). وقتی کاروان بزرگ حج در مسیر بازگشت به مدینه به [[غدیر خم]] رسید، [[پیامبر]] [[مأمور]] [[ابلاغ]] رسمی [[جانشین]] خود گردید. با [[نزول آیه]] ۶۷ [[سوره مائده]]: {{متن قرآن|یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ...}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرساندهای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه میگیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} مأمور شد در [[غدیرخم]] توقف کند و [[ولایت علی]]{{ع}} را به طور رسمی و آشکار ابلاغ نماید. پیامبر در خطبهای که در این [[سرزمین]] ایراد کرد، دو چیز گرانبها را به عنوان یادگار خود برای [[امت]] معرفی کرد؛ یکی [[کتاب خدا]] و دیگری [[عترت]] و [[اهل بیت]] خویش را. آن گاه بازوان [[علی]]{{ع}} را گرفت و بالا برد و فرمود: «هر که را من مولایم، این علی مولای اوست. خداوندا! [[دوست]] دار کسی را که وی را دوست دارد و [[دشمن]] دار کسی را که با وی [[دشمنی]] کند. [[یاری]] فرما کسی که وی را یاری کند و [[خوار]] ساز کسی که او را خوار سازد»<ref>ر.ک: امینی، ج۱، ص۹ به بعد.</ref>.<ref>[[منصور داداش نژاد|داداش نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «محمد رسول الله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۰-۳۱.</ref> | ||
==[[لشکر]] | ==[[لشکر أسامه]]== | ||
==[[سیره رسول خدا]]== | ==[[سیره رسول خدا]]== | ||