ابان محاربی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۰: خط ۱۰:
[[ابن سعد]] و [[ابن عبدالبر]]، أبان محاربی را با [[ابان عبدی]] یکی دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۴۱۰؛ ابن عبد البر، جچ۱، ص۳۷؛ شامی، ج۶، ص۴۰۹.</ref>. ابان، از تیره [[محارب]] [[قبیله]] [[عبدالقیس]] بود<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۷.</ref>، با وفد عبدالقیس [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و [[مسلمان]] شد<ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷؛ متقی هندی، ج۲، ص۱۶۳.</ref>.
[[ابن سعد]] و [[ابن عبدالبر]]، أبان محاربی را با [[ابان عبدی]] یکی دانسته‌اند<ref>ابن سعد، ج۵، ص۴۱۰؛ ابن عبد البر، جچ۱، ص۳۷؛ شامی، ج۶، ص۴۰۹.</ref>. ابان، از تیره [[محارب]] [[قبیله]] [[عبدالقیس]] بود<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۷.</ref>، با وفد عبدالقیس [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و [[مسلمان]] شد<ref>ابن سعد، ج۷، ص۶۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷؛ متقی هندی، ج۲، ص۱۶۳.</ref>.


أبان محاربی، از [[پیامبر]] نقل کرده است که [[حضرت]] به یکی از [[قبایل]] که به عنوان وفد به [[مدینه]] آمده بودند، فرمود: هر [[مسلمانی]] هنگام [[صبح و شام]] بگوید: [[حمد]] مخصوص [[خداوند]] است، و شریکی برای او وجود ندارد و [[شهادت]] می‌دهم خدایی جز او نیست، [اگر صبح این [[دعا]] را بگوید، خداوند متعالی] [[گناه]] او را می‌آمرزد تا شب شود، و اگر شب بگوید، خداوند گناه او را می‌آمرزد تا صبح شود"<ref>{{متن حدیث|ما من عبد مسلم أن یقول إذا أصیح و إذا أمسی الحمد لله الذی لا أشرک به شیئا و أشهد الله إلا غفرت له نوبه حتی یمسی و إذا قالها إذا أمسی غفرت له ذنوبه حتی یصبح}}؛ طبرانی، ج۱، ص۲۳۱؛ میثمی، ج۱۰، ص۱۱۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۱.</ref>، بنا به قول [[بغوی]]، از اَبان بیش از یک [[حدیث]] نقل نشده است<ref>طوسی، ص۲۴.</ref>؛ چنان که تنها یک نفر نیز بیشتر از ابان [[روایت]] نقل نکرده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «ابان محاربی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۴-۹۵.</ref>
أبان محاربی، از [[پیامبر]] نقل کرده است که [[حضرت]] به یکی از [[قبایل]] که به عنوان وفد به [[مدینه]] آمده بودند، فرمود: هر [[مسلمانی]] هنگام [[صبح و شام]] بگوید: [[حمد]] مخصوص [[خداوند]] است، و شریکی برای او وجود ندارد و [[شهادت]] می‌دهم خدایی جز او نیست، اگر صبح این [[دعا]] را بگوید، خداوند متعالی [[گناه]] او را می‌آمرزد تا شب شود، و اگر شب بگوید، خداوند گناه او را می‌آمرزد تا صبح شود"<ref>{{متن حدیث|ما من عبد مسلم یقول إذا أصبح وإذا أمسی الحمدلله الذی لا أشرک به شیئا وأشهد الله إلا غفرت له نوبه حتی یمسی و إذا قالها إذا أمسی غفرت له ذنوبه حتی یصبح}}؛ طبرانی، ج۱، ص۲۳۱؛ میثمی، ج۱۰، ص۱۱۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۱.</ref>، بنا به قول [[بغوی]]، از اَبان بیش از یک [[حدیث]] نقل نشده است<ref>طوسی، ص۲۴.</ref>؛ چنان که تنها یک نفر نیز بیشتر از ابان [[روایت]] نقل نکرده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی (کتاب)|مقاله «ابان محاربی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۹۴-۹۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۴ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابن سعد و ابن عبدالبر، أبان محاربی را با ابان عبدی یکی دانسته‌اند[۱]. ابان، از تیره محارب قبیله عبدالقیس بود[۲]، با وفد عبدالقیس خدمت رسول خدا(ص) رسید و مسلمان شد[۳].

أبان محاربی، از پیامبر نقل کرده است که حضرت به یکی از قبایل که به عنوان وفد به مدینه آمده بودند، فرمود: هر مسلمانی هنگام صبح و شام بگوید: حمد مخصوص خداوند است، و شریکی برای او وجود ندارد و شهادت می‌دهم خدایی جز او نیست، اگر صبح این دعا را بگوید، خداوند متعالی گناه او را می‌آمرزد تا شب شود، و اگر شب بگوید، خداوند گناه او را می‌آمرزد تا صبح شود"[۴]، بنا به قول بغوی، از اَبان بیش از یک حدیث نقل نشده است[۵]؛ چنان که تنها یک نفر نیز بیشتر از ابان روایت نقل نکرده است[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. پرونده:1100558.jpg محمدی، رمضان، مقاله «ابان محاربی"، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس

  1. ابن سعد، ج۵، ص۴۱۰؛ ابن عبد البر، جچ۱، ص۳۷؛ شامی، ج۶، ص۴۰۹.
  2. ابن اثیر، ج۱، ص۳۷.
  3. ابن سعد، ج۷، ص۶۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷؛ متقی هندی، ج۲، ص۱۶۳.
  4. «ما من عبد مسلم یقول إذا أصبح وإذا أمسی الحمدلله الذی لا أشرک به شیئا وأشهد الله إلا غفرت له نوبه حتی یمسی و إذا قالها إذا أمسی غفرت له ذنوبه حتی یصبح»؛ طبرانی، ج۱، ص۲۳۱؛ میثمی، ج۱۰، ص۱۱۷؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۷۱.
  5. طوسی، ص۲۴.
  6. ابونعیم، ج۱، ص۳۲۷.
  7. محمدی، رمضان، مقاله «ابان محاربی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۹۴-۹۵.