مقاومت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[علم]] صرف [[عربی]] آمده است که دو باب "مفاعله" و "تفاعل" برای [[مشارکت]] کاربرد دارند که اولی [[مشارکت]] یک طرفه و دومی [[مشارکت]] دو طرفه را می‌رساند، نکته قابل توجه در فعل "قَامَ" این است که آن فعل تنها در باب مفاعله کاربرد دارد، زیرا [[پایداری]] و [[مقاومت]]، زمانی به کار می‌رود که یک طرف به دلایلی برطرف دیگر غالب شود و طرف مقابل می‌بایست در برابر آن از خود [[پایداری]] نشان دهد و یک [[مقاومت]] یک طرفه به دست می‌آید و به همین [[دلیل]] این ریشه در باب "تفاعل" کاربرد ندارد. نکته دیگر [[هم‌نشینی]] حرف "ق" که در تلفظ از حروف [[قوی]] بوده، با حرف مدّ است که [[پایداری]] و [[ایستادگی]] در برابر چیزی را می‌رساند. [[شایسته]] [[یادآوری]] است که این واژه در [[قرآن]] نیامده و "قیام" - مصدر باب مفاعله – فقط یک بار به معنای [[مقاومت]] و [[جهاد]] به کار رفته است. {{متن قرآن|فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ}}<ref>«و نه یارای ایستادن و نه توان دفاع داشتند» سوره ذاریات، آیه ۴۵.</ref> و در بقیه آیه‌های [[قرآنی]]<ref>{{متن قرآن|وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ}} «و در صور دمیده می‌شود آنگاه هر کس در آسمان‌ها و در زمین است بیهوش می‌گردد- جز آن کس که خدا بخواهد- سپس بار دیگر در آن می‌دمند که ناگاه آنان برمی‌خیزند، به انتظار می‌مانند» سوره زمر، آیه ۶۸؛ {{متن قرآن|الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ...}} «(همان) کسان که خداوند را ایستاده و نشسته و آرمیده بر پهلو یاد می‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند.».. سوره آل عمران، آیه ۱۹۱؛ {{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}} «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از درآمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵؛ {{متن قرآن|فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ...}} «و چون نماز را به پایان بردید خداوند را ایستاده و نشسته و آرمیده بر پهلو یاد کنید.».. سوره نساء، آیه ۱۰۳؛ {{متن قرآن|جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ...}} «خداوند، خانه محترم کعبه را (وسیله) برپایی (امور) مردم کرده است.».. سوره مائده، آیه ۹۷؛ {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا}} «و آنان که برای پروردگارشان در سجده و ایستاده شب زنده‌داری کنند» سوره فرقان، آیه ۶۴.</ref> واژه [[قیام]]، مقابل [[قعود]]، به معنای برپا کردن و یا قوام [[زندگی]] آمده است. البته این سخن هرگز به آن معنا نیست که [[قرآن]] از [[مقاومت]] [[سخن]] نگفته، بلکه [[قرآن]] کتابی برای [[هدایت]] [[بشر]] است، بنابراین اساس [[مقاومت]] که در ویژگی‌ها، ارکان و جلوه‌های [[مقاومت]] و مانند آن تجلی کرده است در این [[کتاب آسمانی]] وجود دارد و [[قرآن]] آن را یک [[واجب شرعی]] و [[ضرورت]] بشری می‌داند.