کربلایی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} '''کربلایی''' منسوب به کربلا، اهل کربلا، کسی که...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
'''کربلایی''' منسوب به [[کربلا]]، [[اهل کربلا]]، کسی که به [[زیارت کربلا]] رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ [[مردم]] را آنجا که نام او ندانند. | '''کربلایی''' منسوب به [[کربلا]]، [[اهل کربلا]]، کسی که به [[زیارت کربلا]] رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ [[مردم]] را آنجا که نام او ندانند. | ||
نسخهٔ ۲۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۱۸
کربلایی منسوب به کربلا، اهل کربلا، کسی که به زیارت کربلا رفته باشد، عنوانی که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌ای عامۀ مردم را آنجا که نام او ندانند.
مقدمه
کربلایی: ساخته و پرداختۀ کربلا[۱]. همان‌گونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجی گویند، بعنوان تکریم و احترام، به زائران حرم امام رضا(ع) "مشهدی" و به زوار کربلا هم "کربلایی" گویند. در قدیم، رمز و نشانۀ این بوده که کسی که با این نام معروف می‌شود، به زیارت قبر امام حسین(ع) موفق شده است. همچنین در تعبیر استعاری، به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد "کربلایی" می‌گویند، مثل: امّت کربلایی، شور کربلایی. ابداع این لقب، از اسباب ماندگاری ارزش‌های معنوی این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفی، بار فرهنگی و مقدّس دارد[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۰۰.