خذل در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۴

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خذل است. "خذل" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خذل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ترک نصرت و یاری^[۱]، یاری‌ نرساندن^[۲]، فروگذاشتن، سرشکستگی^[۳] و واگذاشتن کسی که گمان یاری از او می‌رفت^[۴].
وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ^[۵].
واژه خذلان از اصطلاحاتی است که خداوند تعالی در قرآن کریم، غیر مؤمنان و تابعان شیطان را بدان هشدار و انذار می‌دهد. خذلان تنها امر آخرتی نیست؛ بلکه در دنیا نیز باعث تنهایی و سرگشتگی انسان می‌گردد^[۶].

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۱.
↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۲۴۴.
↑ بهاءالدین خرمشاهی قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۲۷.
↑ «اگر خداوند یاریتان کند هیچ کس بر شما چیره نخواهد شد و اگر شما را واگذارد پس از او کیست که یاریتان دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۰.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۴۹-۲۵۰.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
 {{امامت}}
 <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">