سیئه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> |
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۷
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سیئه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- سَیّئه از ریشه "سوء" به معنای بدی و چیزی که انسان را ناراحت کند. هر کار ناپسند و گناه را سیّئه میگویند، در مقابل حسنه که به کارهای خیر و خوب گفته میشود. جمع آن "سیّئات" است. در قرآن، هم به معنای کار زشت و گناه به کار رفته که موجب کیفر است، هم حادثههای ناخوشایند و نامطلوب. قرآن، کیفر سیئه را یک برابر، امّا پاداش حسنه را ده برابر دانسته است و میفرماید: حسنات و کارهای نیک، سیئات و بدیها را از بین میبرد ﴿إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ﴾[۱]. انسان با تقوا میکوشد که از او سیئه های سر نزند و اگر مرتکب گناه شد، فوری از آن توبه کند[۲].
منابع
پانویس
- ↑ «بیگمان نیکیها بدیها را میزدایند» سوره هود، آیه ۱۱۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی.