شب قدر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#{{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ}}<ref>«که ما آن را در شبی خجسته فرو فرستادیم، بی‌گمان ما بیم‌دهنده بودیم» سوره دخان، آیه ۳.</ref>. '''نکته''': و مراد از “نازل شدن کتاب در شبی مبارک” به طوری که از ظاهر [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ}} و از [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ}} و از [[آیه]] {{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ}}<ref>«(روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستاده‌اند؛ به رهنمودی برای مردم و برهان‌هایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref> استفاده می‌شود به گفته [[علامه طباطبایی]] [[نزول]] تمامی [[قرآن کریم]] است، (چون در همه این [[آیات]] تعبیر به “انزال” شده که به معنای نازل شدن یک باره است)<ref>ترجمه المیزان، ج۱۸، ص۱۹۷.</ref>. اما نظر دیگر این است که چون [[قرآن]] تدریجاً نازل شده، منظور از {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ}} مبدء [[نزول]] است، مانند بنیان یک ساختمان که [[تاریخ]] شروع آن [[تاریخ]] ساختمان به حساب میآید و یا نظریه‌ای که کلیت و [[حقیقت]] اجمالی آن را در [[شب قدر]] دانسته و [[روایات]] بیت‌المعمور را حمل به این نکته کرده و برای [[قرآن]] دو [[نزول]] دفعی و تدریجی قائل شده‌اند و [[قدر]] مسلم این است که [[نزول قرآن]] تدریجی بوده و [[آیات]] بر این [[حکم]] می‌کند. و [[روایات]] بیت‌المعمور [[ضعیف]] و غیر قابل استناد است و وجه دوم اقوی است.

#{{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ}}<ref>«(روزهای روزه گرفتن در) ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستاده‌اند؛ به رهنمودی برای مردم و برهان‌هایی (روشن) از راهنمایی و جدا کردن حقّ از باطل» سوره بقره، آیه ۱۸۵.</ref>.

در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است:

# [[نزول]] [[ملائکه]] و [[روح]] در [[شب قدر]]، با [[ابلاغ]] [[سلام]] [[خداوند]] بر [[پیامبر]]: {{متن قرآن|سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}} از [[امام علی بن الحسین]] [[روایت]] شده که میفرمود {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ}} راستگوست [[خداوند]] که [[قرآن]] را در [[شب قدر]] نازل کرد و قرائت کردند {{متن قرآن|سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}} را و گفتند [[خدا]] میگوید [[درود]] میفرستند ای [[محمد]]{{صل}} بر تو [[ملائکه]] من و [[روح]] با [[سلام]] من از آغاز هبوطشان تا [[طلوع فجر]]<ref>نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۲.</ref>؛

# [[نزول قرآن]] در [[لیلة القدر]] به صورت مجموعی مبدء شروعش بر [[پیامبر]]: {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ}} در شبی [[مبارک]] و [[قدر]] بوده است؛

#این [[شب قدر]] که [[قرآن]] بر [[پیامبر]] نازل شده، در [[ماه رمضان]] بوده است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۶۰۰.</ref>.

== جستارهای وابسته ==