←نصرت قلبی
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
====[[نصرت قلبی]]==== | ====[[نصرت قلبی]]==== | ||
کمترین مرتبۀ [[یاری]] [[امام]]، [[اعتقاد]] قلبی به [[امامت]] و [[تسلیم]] قلبی به [[ولایت]] اوست؛ زیرا اعتقاد به امامت ایشان، از ارکان [[اعتقادی]] [[دین اسلام]] است که [[مرگ]] بدون آن، از نوع [[مرگ]] [[ضلالت]] و [[جاهلیت]] است. باید تلاش کرد تا [[غفلت]] از [[امام زمان]] ـ که در جامعۀ امروزی عمومیت یافته ـ دامنگیر نشود. البته [[یاری قلبی]] و [[آماده‌سازی]] [[قلب]] که یکی از مهم‌ترین ساحت‌های وجودی [[انسان]] در [[خدمت]] [[ولیّ الله]] است، مصادیق متعددی دارد که اگر این مصادیق در [[جان]] و [[دل]] کسی [[رسوخ]] پیدا کند، [[باطن]] و عمق وجود شخص، آمادۀ [[سربازی]] و [[یاری]] [[ولیّ خدا]] می‌گردد و در [[فتنه‌ها]] و لغزش‌گاه‌ها [[ثابت قدم]] و پابرجا می‌ماند. برخی از مصادیق [[یاری قلبی]] [[امام زمان]]{{ع}} عبارت است از: | کمترین مرتبۀ [[یاری]] [[امام]]، [[اعتقاد]] قلبی به [[امامت]] و [[تسلیم]] قلبی به [[ولایت]] اوست؛ زیرا اعتقاد به امامت ایشان، از ارکان [[اعتقادی]] [[دین اسلام]] است که [[مرگ]] بدون آن، از نوع [[مرگ]] [[ضلالت]] و [[جاهلیت]] است. باید تلاش کرد تا [[غفلت]] از [[امام زمان]] ـ که در جامعۀ امروزی عمومیت یافته ـ دامنگیر نشود. البته [[یاری قلبی]] و [[آماده‌سازی]] [[قلب]] که یکی از مهم‌ترین ساحت‌های وجودی [[انسان]] در [[خدمت]] [[ولیّ الله]] است، مصادیق متعددی دارد که اگر این مصادیق در [[جان]] و [[دل]] کسی [[رسوخ]] پیدا کند، [[باطن]] و عمق وجود شخص، آمادۀ [[سربازی]] و [[یاری]] [[ولیّ خدا]] می‌گردد و در [[فتنه‌ها]] و لغزش‌گاه‌ها [[ثابت قدم]] و پابرجا می‌ماند. برخی از مصادیق [[یاری قلبی]] [[امام زمان]]{{ع}} عبارت است از: | ||
#[[معرفت]] بیشتر و عمیق‌تر به [[امام]]{{ع}} و اهداف ایشان: [[معرفت]] به اینکه امروز ایشان از [[شیعیان]] چه توقعی دارند و با توجه به امکانات بسیاری که در [[اختیار]] آنهاست چه باید بکنند. [[معرفت]] به عهدی که از عالم [[میثاق]] با [[ولایت]] و صاحبان ولایت بسته‌اند و در [[دعای عهد]] و برخی دیگر از [[دعاها]] آنرا تجدید می‌کنند. عهدی که طبق [[توقیع شریف]] آن حضرت، اگر شیعیانش یکدل و یکپارچه بر آن [[ثابت قدم]] بودند [[فرج]] به تأخیر نمی‌افتاد: «اگر [[شیعیان]] ما ـ که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد ـ در وفای به عهدی که دارند همدل و متحد بودند، [[سعادت]] [[دیدار]] و [[فرج]] ما عقب نمی‌افتاد»<ref>{{متن حدیث|وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا...}}؛ طبرسی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۹۹؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۷.</ref>. | |||
#[[نیّت]] و آرزوی [[سربازی]] تا [[شهادت]]: یکی دیگر از مصادیق [[یاری قلبی]] [[امام عصر]]{{ع}} [[نیّت]] و [[عزم]] جدی بر [[نصرت]] حضرت تا پای [[جان]] و آرزوی [[مقام شهادت]] در رکاب اوست: «خداوندا، مرا از [[انصار]] و [[یاران]] و از کسانی که از او [[دفاع]] می‌کنند و در حضورش به [[شهادت]] می‌رسند قرار ده!»<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ... وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ}}؛ المصباح للکفعمی، ص۵۵۱.</ref> این تلقین و تمرین قلبی، در [[آمادگی]] و رشد و پرورش [[مؤمن]] بسیار مؤثر است. به طور کلی همان‌طور که [[آرزوها]] و تمنیّات هر کسی متناسب با شخصیت و شاکلۀ درونی اوست و ریشه در ذات و صفات درونش دارد، متقابلاً همین [[آرزوها]] و درخواست‌های قلبی [[همت]] و در نهایت [[شخصیت انسان]] را شکل می‌دهد. | |||
#[[محبت]] و [[دلدادگی]]: یکی دیگر از مصادیق [[یاری قلبی]] [[امام عصر]]{{ع}} که از [[وظایف]] ایمانی هر [[انسان]] [[معتقد]] و متدینی است، [[محبت]] و [[مودت]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} و [[دلدادگی]] به آن مظهر خوبی‌هاست. بدون تردید آنکه از اعماق [[قلب]] شیفتگی و [[دلدادگی]] نسبت به حضرتش نداشته باشد، نمی‌تواند سرباز خوبی برای او باشد<ref>ر.ک: [[مسعود عالی|عالی، مسعود]]، [[مسأله مهدویت ۱ (کتاب)|مسأله مهدویت ۱]]، ص۲۳۶، ۲۳۸؛ [[علی رضا علی‌نوری|علی‌نوری، علی رضا]]، [[فرهنگ مهدویت و انتظار ۱ (کتاب)|فرهنگ مهدویت و انتظار]]، ص ۶۱.</ref>. | |||
====[[نصرت زبانی]]==== | ====[[نصرت زبانی]]==== | ||