تعس در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== {{یادآوری پانویس}}' به '==پانویس== ') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۱
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تعس (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تعس: با صورت بر زمین خوردن[۱]، هلاکت، زوال، انحطاط و ضعف شدید[۲].
- ﴿فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ﴾[۳].
- کلمه تعس برای نفرین و دعا به کار میرود؛ مانند ﴿قَاتَلَهُمُ اللَّهُ﴾[۴][۵].
- در فرهنگ سیاسی انحطاط به شرایطی از جامعه اطلاق میشود که در آن ارزشها، رسوم، اعتقادات، اعتماد و اطمینان، نه به دلیل شکست اقتصادی، بلکه به علت فنا و فرسودگی اخلاقی و روحی در حال سقوط و زوال است[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۸۸.
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۶، ص۳۲.
- ↑ «و کافران را نگونساری باد و (خداوند) کردارهایشان را بیراه گرداند!» سوره محمد، آیه ۸.
- ↑ «خدايشان بکُشد!» سوره توبه، آیه ۳۰.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۰۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۸.