انقطاع وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۱۷

این مدخل از زیرشاخه‌های بحث وحی و مرتبط با بحث انقطاع وحی است. "انقطاع وحی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

انقطاع وحی در قرآن - انقطاع وحی در حدیث - انقطاع وحی در کلام اسلامی - انقطاع وحی در فلسفه اسلامی - انقطاع وحی در عرفان اسلامی - انقطاع وحی از دیدگاه برون‌دینی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اعجاز قرآن (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

از روایات اهل بیت(ع) به دست می‌آید، خداوند سبحان گاهی ارتباط خویش را با پیامبرانش قطع فرموده، و وحی‌‌ای به آنان نمی‌فرستاد؛ علّت این امر چه بوده است؟ و خداوند متعال از این امر چه حکمتی را در نظر داشته است؟ حکمت این امر خیلی روشن نیست. ولی اصل این امر را نمی‌شود محال دانست. وقوع چنین امری اگر بر پایه حکمتی باشد هیچ قبح و استبعادی نخواهد داشت.
اصل نبوت و فرستادن پیامبران، بر خداوند سبحان لازم و واجب نیست و او تنها از لطف و کرم خویش چنین احسانی به بندگانش ارزانی داشته است. تداوم و استمرار وحی هم از این اصل مستثنا نیست و انگیزه اصلی آن فضل و احسان خداوند است، پس اگر بندگان الهی به دعوت پیامبران جواب مثبت ندهند و آنان را آزار و اذیّت کنند، ممکن است خداوند متعال برای مجازات آنان وحی را از پیامبرانش قطع کند.
انقطاع وحی درباره پیامبر اسلام(ص) در دو مورد و درباره حضرت موسی(ع) یک مورد به مدّت چهل یا سی روز اتّفاق افتاده است^[۱].

منابع

بیابانی اسکوئی، محمد، نبوت

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع وحی و الهام

الگو:نبوت‌شناسی

پانویس

↑ بیابانی اسکوئی، محمد، نبوت، ص۲۲۷.

[1] بیابانی اسکوئی، محمد، نبوت، ص۲۲۷.

[۱]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*از [[روایات]] [[اهل بیت]]{{عم}} به دست می‌آید، [[خداوند سبحان]] گاهی [[ارتباط]] خویش را با پیامبرانش [[قطع]] فرموده، و وحی‌‌ای به آنان نمی‌فرستاد؛ علّت این امر چه بوده است؟ و [[خداوند متعال]] از این امر چه حکمتی را در نظر داشته است؟ [[حکمت]] این امر خیلی روشن نیست. ولی اصل این امر را نمی‌شود محال دانست. وقوع چنین امری اگر بر پایه حکمتی باشد هیچ [[قبح]] و استبعادی نخواهد داشت.
+*از [[روایات]] [[اهل بیت]]{{عم}} به دست می‌آید، [[خداوند سبحان]] گاهی [[ارتباط]] خویش را با پیامبرانش قطع فرموده، و وحی‌‌ای به آنان نمی‌فرستاد؛ علّت این امر چه بوده است؟ و [[خداوند متعال]] از این امر چه حکمتی را در نظر داشته است؟ [[حکمت]] این امر خیلی روشن نیست. ولی اصل این امر را نمی‌شود محال دانست. وقوع چنین امری اگر بر پایه حکمتی باشد هیچ [[قبح]] و استبعادی نخواهد داشت.
-*اصل [[نبوت]] و فرستادن [[پیامبران]]، بر [[خداوند سبحان]] لازم و [[واجب]] نیست و او تنها از [[لطف]] و [[کرم]] خویش چنین احسانی به بندگانش ارزانی داشته است. تداوم و استمرار [[وحی]] هم از این اصل مستثنا نیست و [[انگیزه]] اصلی آن [[فضل]] و [[احسان]] [[خداوند]] است، پس اگر [[بندگان الهی]] به [[دعوت]] [[پیامبران]] جواب مثبت ندهند و آنان را [[آزار]] و اذیّت کنند، ممکن است [[خداوند متعال]] برای مجازات آنان [[وحی]] را از پیامبرانش [[قطع]] کند.
+*اصل [[نبوت]] و فرستادن [[پیامبران]]، بر [[خداوند سبحان]] لازم و [[واجب]] نیست و او تنها از [[لطف]] و [[کرم]] خویش چنین احسانی به بندگانش ارزانی داشته است. تداوم و استمرار [[وحی]] هم از این اصل مستثنا نیست و [[انگیزه]] اصلی آن [[فضل]] و [[احسان]] [[خداوند]] است، پس اگر [[بندگان الهی]] به [[دعوت]] [[پیامبران]] جواب مثبت ندهند و آنان را [[آزار]] و اذیّت کنند، ممکن است [[خداوند متعال]] برای مجازات آنان [[وحی]] را از پیامبرانش قطع کند.
 * [[انقطاع]] [[وحی]] درباره [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در دو مورد و درباره [[حضرت موسی]]{{ع}} یک مورد به مدّت [[چهل]] یا سی روز اتّفاق افتاده است<ref>[[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[نبوت (کتاب)|نبوت]]، ص۲۲۷.</ref>.