ابوحمزه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوحمراء مولی رسول الله در تراجم و رجال]] - [[ابوحمراء مولی رسول الله در تاریخ اسلامی]]</div>
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوحمزه انصاری در تراجم و رجال]] - [[ابوحمزه انصاری در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۴

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نامش دانسته نیست و کنیه‌اش با توجه به نام فرزندش حمزه است. او از صحابه است و چون فرزنددار شد، نزد رسول خدا(ص) آمد و تقاضای نامگذاری کرد. پیامبر خدا(ص) فرمود: نام او را حمزه بگذار که محبوب‌ترین مردم نزد من است[۱]. شرح حال نگاران از دو ابوحمزه دیگر، یاد می‌کنند که یکی صحابی و دیگری تابعی است. اولی انس بن مالک، خادم رسول خداست که کنیه ابوحمزه داشت و از انصار بود. دیگری طلحة بن یزید انصاری با کنیه ابوحمزه که از تابعین است و به نقل از زید بن ارقم و حذیفة بن یمان روایاتی از رسول خدا(ص) قول نقل کرده است[۲]. ابوحمزه مدخل ما، به ظاهر فردی غیر از این دو نفر است.[۳]

منابع

پانویس

  1. خطیب بغدادی، ج۲، ص۷۱؛ ابن عساکر، ج۵، ص۵۲؛ ابن حجر، ج۲، ص۱۳۲ و ج۷، ص۸۰؛ و نیز ر.ک: حمزه انصاری.
  2. ر.ک: ابن ابی حاتم، ج۴، ص۴۷۶؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۹۴؛ ذهبی، ج۲، ص۳۴۳؛ مزی، ج۱۳، ص۴۴۶.
  3. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابوحمزه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۲۵۲-۲۵۳.