خمس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' آنرا ' به ' آن را ') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==معناشناسی== | ==معناشناسی== | ||
خمس در لغت یک پنجم از هر چیزی است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۱۷.</ref> و در یکی از [[مالیات‌های دینی]] است که بر درآمدهای [[مسلمانان]] قرار داده شده است. آنچه از راه [[کسب و کار]]، معدن، گنج، [[غنایم جنگی]] و... به دست می‌آید، بیست درصد | خمس در لغت یک پنجم از هر چیزی است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۱۷.</ref> و در یکی از [[مالیات‌های دینی]] است که بر درآمدهای [[مسلمانان]] قرار داده شده است. آنچه از راه [[کسب و کار]]، معدن، گنج، [[غنایم جنگی]] و... به دست می‌آید، بیست درصد آن را (که همان خمس است) باید به [[پیامبر]] و [[امام]] و در [[عصر غیبت]] به [[ولیّ امر مسلمین]] و [[مرجع تقلید]] داد. | ||
به خمس، "[[وجوهات]]" هم گفته می‌شود. خمس یکی از [[فروع دین]] و [[واجبات عملی اسلام]] است که در [[قرآن]] آمده: {{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى...}}<ref>بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و... است؛ سوره انفال، آیه ۴۱.</ref> و از پشتوانه‌های [[اقتصادی]] [[حکومت اسلامی]] و [[بیت المال]] به حساب می‌آید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۹.</ref>. | به خمس، "[[وجوهات]]" هم گفته می‌شود. خمس یکی از [[فروع دین]] و [[واجبات عملی اسلام]] است که در [[قرآن]] آمده: {{متن قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى...}}<ref>بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و... است؛ سوره انفال، آیه ۴۱.</ref> و از پشتوانه‌های [[اقتصادی]] [[حکومت اسلامی]] و [[بیت المال]] به حساب می‌آید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۹.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۸
| شیعه |
|---|
- این مدخل از زیرشاخه‌های بحث شأن اقتصادی معصوم است. "خمس" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
خمس یکی از مالیات‌های دینی است که بر درآمدهای مسلمانان قرار داده شده است و باید به پیامبر و امام و در عصر غیبت به ولیّ امر مسلمین و مرجع تقلید داد و در موارد خاصی مصرف می‌شود.
معناشناسی
خمس در لغت یک پنجم از هر چیزی است[۱] و در یکی از مالیات‌های دینی است که بر درآمدهای مسلمانان قرار داده شده است. آنچه از راه کسب و کار، معدن، گنج، غنایم جنگی و... به دست می‌آید، بیست درصد آن را (که همان خمس است) باید به پیامبر و امام و در عصر غیبت به ولیّ امر مسلمین و مرجع تقلید داد.
به خمس، "وجوهات" هم گفته می‌شود. خمس یکی از فروع دین و واجبات عملی اسلام است که در قرآن آمده: ﴿وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى...﴾[۲] و از پشتوانه‌های اقتصادی حکومت اسلامی و بیت المال به حساب می‌آید[۳].
موارد مصرف خمس
براساس مشهور دیدگاه شیعه، خمس، شش سهم دارد؛ سه سهم آن مربوط به خداوند، رسول و خاندان اوست که این سهم به شخص رسول اکرم(ص) و پس از آن به امام(ع) تعلق می‌گیرد و سه سهم دیگر نیز عبارت است از فقرای سیّد، نیازمندان، کارهای عامّ المنفعه و آنچه که در راه تبلیغ و گسترش اسلام باشد و توسّط حاکم شرع و فقیه، یا به اذن او خرج شود. این نظر چنان مشهور است که برخی ادعای اجماع کرده‌اند[۴].[۵]
خمس در قرآن
جستارهای وابسته
منابع
فاریاب، محمد حسین، بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت
محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۱۷.
- ↑ بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و... است؛ سوره انفال، آیه ۴۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۹۹.
- ↑ حمزة بن علی بن زهره حلبی، غنية النزوع، ص۱۳۰.
- ↑ فاریاب، محمد حسین، بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت، ص۲۸۷؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۹۹.