عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
| خط ۱۰: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
روز نهم ذی‌الحجه، روز عرفه نامیده میشود. روزی با [[ارزش]] که [[دعاها]] و زیارت‌های مخصوص دارد و در شب عرفه و روز عرفه خوانده میشود و [[روزه]] در آن روز [[مستحب]] است. در این روز حاجیان در صحرای عرفات که محلی در حدود بیست کیلومتری مکه است، اجتماع کرده و از ظهر روز نهم تا غروب همان روز در آنجا وقوف می‌کنند و به عبادت مشغول می‌شوند؛ به این عمل "وقوف در [[عرفات]]" می‌گویند. | |||
یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین و مفصل‌ترین [[دعاها]]، [[دعای امام حسین]]{{ع}} در روز عرفه است که آن حضرت در صحرای [[عرفات]] آن را خوانده است. [[شهادت]] [[حضرت]] [[مسلم بن عقیل]] [[نماینده]] اعزامی [[امام حسین]]{{ع}} به [[کوفه]] نیز در چنین روزی اتفاق افتاد<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۲؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]].</ref>. | |||
==دلیل نام‌گذاری عرفه== | |||
درباره دلیل نام‌گذاری این روز و این مکان مخصوص وجوهی گفته شده است مانند: | |||
#آدم{{ع}} و حوا {{س}} در این مکان (عرفات) یکدیگر را پیدا کردند و نسبت به هم معرفت حاصل نمودند. | |||
#زائران خانه خدا در این مکان یکدیگر را می‌بینند و می‌شناسند. | |||
#عرفات سرزمین شناخت خداوند است. | |||
در همه این وجوه نظر به ریشه کلمه (عَرَفَ) یعنی معرفت و شناخت بوده است<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۲.</ref>. | |||
==اهمیت روز عرفه== | |||
امام سجاد{{ع}} درباره ارزش و اهمیت روز عرفه می‌فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ...}}؛ «بارخدایا امروز روز عرفه است. روزی که آن را شریف و گرامی داشته‌ای و تعظیم و تجلیل کرده‌ای. در این روز رحمت خود پراکنده‌ای و بر مردمان به عفو خود منت نهاده‌ای و عطای خود در حق ایشان افزوده‌ای و بر بندگانت تفضل فرموده‌ای»<ref>دعای چهل‌وهفتم صحیفه سجادیه.</ref>. | |||
روایات درباره فضیلت این روز و گستردگی رحمت الهی در آن بسیار است. در روایت است که امام زین‌العابدین{{ع}} در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از مردم تقاضای حاجت می‌کرد. حضرت به او فرمود: «وای بر تو! آیا از غیر خدا طلب حاجت می‌کنی؟ و حال آنکه در این روز برای بچه‌ها در شکم مادران امید فضل الهی می‌رود که سعادتمند شوند»<ref>تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۴، چاپ اول؛ ریاض العارفین، محمد دارابی، دارالاسوة للطباعة والنشر، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ مفاتیح‌الجنان، عباس قمی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۲.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[دعای عرفه]] | * [[دعای عرفه]] | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']] | |||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۶
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عرفه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
روز نهم ذی‌الحجه، روز عرفه نامیده میشود. روزی با ارزش که دعاها و زیارت‌های مخصوص دارد و در شب عرفه و روز عرفه خوانده میشود و روزه در آن روز مستحب است. در این روز حاجیان در صحرای عرفات که محلی در حدود بیست کیلومتری مکه است، اجتماع کرده و از ظهر روز نهم تا غروب همان روز در آنجا وقوف می‌کنند و به عبادت مشغول می‌شوند؛ به این عمل "وقوف در عرفات" می‌گویند.
یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین و مفصل‌ترین دعاها، دعای امام حسین(ع) در روز عرفه است که آن حضرت در صحرای عرفات آن را خوانده است. شهادت حضرت مسلم بن عقیل نماینده اعزامی امام حسین(ع) به کوفه نیز در چنین روزی اتفاق افتاد[۱].
دلیل نام‌گذاری عرفه
درباره دلیل نام‌گذاری این روز و این مکان مخصوص وجوهی گفته شده است مانند:
- آدم(ع) و حوا (س) در این مکان (عرفات) یکدیگر را پیدا کردند و نسبت به هم معرفت حاصل نمودند.
- زائران خانه خدا در این مکان یکدیگر را می‌بینند و می‌شناسند.
- عرفات سرزمین شناخت خداوند است.
در همه این وجوه نظر به ریشه کلمه (عَرَفَ) یعنی معرفت و شناخت بوده است[۲].
اهمیت روز عرفه
امام سجاد(ع) درباره ارزش و اهمیت روز عرفه می‌فرماید: «اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمُ عَرَفَةَ يَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ...»؛ «بارخدایا امروز روز عرفه است. روزی که آن را شریف و گرامی داشته‌ای و تعظیم و تجلیل کرده‌ای. در این روز رحمت خود پراکنده‌ای و بر مردمان به عفو خود منت نهاده‌ای و عطای خود در حق ایشان افزوده‌ای و بر بندگانت تفضل فرموده‌ای»[۳].
روایات درباره فضیلت این روز و گستردگی رحمت الهی در آن بسیار است. در روایت است که امام زین‌العابدین(ع) در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از مردم تقاضای حاجت می‌کرد. حضرت به او فرمود: «وای بر تو! آیا از غیر خدا طلب حاجت می‌کنی؟ و حال آنکه در این روز برای بچه‌ها در شکم مادران امید فضل الهی می‌رود که سعادتمند شوند»[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۲؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۲.
- ↑ دعای چهل‌وهفتم صحیفه سجادیه.
- ↑ تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۴، چاپ اول؛ ریاض العارفین، محمد دارابی، دارالاسوة للطباعة والنشر، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ مفاتیح‌الجنان، عباس قمی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عرفه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۲.