رَباب، یکی دیگر از [[همسران امام حسین]]{{ع}} است. پدرش، [[امرؤ القیس بن عدی]]، از [[مسیحیان]] [[شام]] بود که در [[روزگار]] [[خلافت عمر]]، [[اسلام]] آورد و مادرش، [[هند]] دختر [[ربیع بن مسعود]] است. وی را زنی زیبارو، [[خردمند]]، بافضیلت و شاعر، توصیف کرده‌اند. رَباب، [[مادر]] سَکینه و [[عبدالله]] است که به همراه فرزندانش در [[کربلا]] حضور داشت و به همراه اُسرا به شام رفت. [[شعر امام حسین]]{{ع}} در [[مدح]] او و سَکینه، نشان‌دهنده علاقه فراوان [[امام]]{{ع}} به آنان است. رَباب، پس از [[شهادت]] همسرش [[امام حسین]]{{ع}}، یک سال بیشتر زنده نماند و در تمام این مدت، به زیر سایه نرفت و برخی گفته‌اند در کنار [[مزار]] امام حسین{{ع}} به سوگ نشست و سپس از [[غم]] [[فراق]] او از [[دنیا]] رفت.
* [[الطبقات الکبری]](الطبقة الخامسة من الصحابة): و [[حسین بن علی]]{{ع}} درباره رَباب و سَکینه سروده است: به جانت [[سوگند]]، من خانه‌ای را دوست دارم که سَکینه و رَباب، در آن، [[پذیرایی]] کنند. من آن دو را دوست دارم و [[دارایی]] ام را می‌دهم و سرزنشگرم را یارای [[سرزنش]] نیست هر چند [مرا] سرزنش کنند، [[مطیع]] سرزنشگران نخواهم بود در طول زندگی ام، تا آن گاه که [[خاک]]، مرا پنهان کند<ref>{{متن حدیث|وَ فِي الرَّبابِ و سُكَينَةَ يَقولُ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ{{ع}}: لَعَمرُكَ إنَّني لَاُحِبُّ دارا تُضَيِّفُها سُكَينَةُ وَ الرَّبابُ اُحِبُّهُما وَ أبذُلُ بَعدُ مالي وَ لَيس لِلائِمي فيها عِتابُ وَ لَستُ لَهُم وَ إن عَتَبوا مُطيعا حَياتي أو يُغَيِّبَنِي التُّرابُ}} (الطبقات الکبری (الطبقة الخامسة من الصحابة)، ج۱، ص۳۷۱؛ نسب قریش، ص۵۹).</ref>.
* [[الکامل فی التاریخ (کتاب)|الکامل فی التاریخ]]: همراه [[حسین]]{{ع}}، همسرش رَباب (دختر [[امرؤ القیس]] و [[مادر]] دخترش [[سکینه]]) بود. او در میان [[اسیران]]، به [[شام]] برده شد و سپس به [[مدینه]] باز گشت و بزرگان [[قریش]] از او [[خواستگاری]] کردند و او گفت: نمی‌خواهم پس از [[پیامبر خدا]]{{صل}}، پدرشوهری برگزینم. او پس از [[[شهادت]]] [[امام]]{{ع}}، یک سال زیر هیچ سقفی نرفت تا فرسوده شد و از [[افسردگی]] در گذشت. نیز گفته شده که او یک سال بر [[مزار]] [[حسین]]{{ع}} رحل اقامت افکند و به مدینه باز گشت و از [[غصه]] حسین{{ع}} در گذشت<ref>{{متن حدیث|كانَ مَعَ الحُسَينِ{{ع}} امرَأَتُهُ الرَّبابُ بِنتُ امرِئِ القَيسِ، وَ هِيَ اُمُّ ابنَتِهِ سُكَينَةَ، وَ حُمِلَت إلَى الشّامِ فيمَن حُمِلَ مِن أهلِهِ، ثُمَّ عادَت إلَى المَدينَةِ فَخَطَبَهَا الأَشرافُ مِن قُرَيشٍ، فَقالَت: ما كُنتُ لِأَتَّخِذَ حَموا بَعدَ رَسولِ اللّه{{صل}} وَ بَقِيَت بَعدَهُ سَنَةً لَم يُظِلَّها سَقفُ بَيتٍ، حَتّى بُلِيَت وَ ماتَت كَمَدا، وَ قيلَ: إنَّها أقامَت عَلى قَبرِهِ سَنَةً، وَ عادَت إلَى المَدينَةِ فَماتَت أسَفَا عَلَیهِ}} (الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۷۹).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۷.</ref>
==اُم [[اسحاق]]==
==[[ام اسحاق]]==
اُم اسحاق - که نامش دانسته نیست -، یکی دیگر از [[همسران امام حسین]]{{ع}} و از [[قبیله]] طَی است. او نخست با [[امام مجتبی]]{{ع}} [[ازدواج]] کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر به نام [[فاطمه]] بود. این فاطمه، همان [[همسر]] امام [[زین العابدین]]{{ع}} و [[مادر امام باقر]]{{ع}} است که در [[کربلا]] نیز حضور داشت. و اما پس از [[شهادت امام]] [[مجتبی]] و به وصیتِ او، [[امام حسین]]{{ع}} با اُم اسحاق ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام فاطمه شد.
*[[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]]: اُم اسحاق، دختر [[طلحه]] است. [[حسن بن علی بن ابی طالب]]{{ع}} با او ازدواج کرد و طلحه را برای حسن{{ع}} به [[دنیا]] آورد. سپس حسن{{ع}} در گذشت و حسین{{ع}} با او ازدواج کرد و وی، فاطمه را برای حسین{{ع}} به دنیا آورد. و مادر اُم اسحاق، جَربا نام داشت و او همان اُم [[حارث]]، دختر قَسامه است<ref>{{متن حدیث|وَ اُمُّ إسحاقَ بِنتُ طَلحَةَ، تَزَوَّجَهَا الحَسَنُ بنُ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ{{ع}}، فَوَلَدَت لَهُ طَلحَةَ، ثُمَّ تُوُفِّيَ عَنها فَخَلَفَ عَلَيهَا الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ{{ع}}، فَوَلَدَت لَهُ فاطِمَةَ. وَ اُمُّها [أي اُمُّ اُمِّ إسحاقَ] الجَرباءُ، وَ هِيَ اُمُّ الحارِثِ، بِنتُ قَسامَةَ}} (الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۱۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۶۳.</ref>
==اُم [[جعفر]]==
==[[ام جعفر]]==
اُم جعفر، یکی دیگر از [[همسران امام حسین]]{{ع}} است. وی را زنی از [[قبیله]] [[بلی بن قضاعه]] دانسته‌اند و گاه به نام سُلافه، معرفی شده است. وی، [[مادر]] [[جعفر بن حسین]] است. از وی، اطلاعات بیشتری در دست نیست.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۶۳.</ref>
