حصین بن نمیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حصین بن نمیر در | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حصین بن نمیر در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
'''حصین بن نمیر''' یکی از سران [[امویان]] از [[قبیله کنده]] که همواره با [[آل علی]] [[دشمنی]] داشت. | '''حصین بن نمیر''' یکی از سران [[امویان]] از [[قبیله کنده]] که همواره با [[آل علی]] [[دشمنی]] داشت. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
حصین بن نمیر در [[جنگ صفین]]، در [[سپاه معاویه]] بود. در ایّام [[یزید]] هم بر عدّه‌ای از [[سپاه]]، [[فرماندهی]] داشت. در دوران [[قیام]] [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]]، [[رئیس]] پلیس [[ابن زیاد]] بود و مأموریّت داشت برای یافتن و [[دستگیری]] مسلم، خانه‌های [[کوفیان]] را [[تفتیش]] کند. هم او بود که [[قیس]] بن مسهّر، فرستاده [[حسین]]{{ع}} را دستگیر کرد و نزد [[ابن زیاد]] فرستاد و [[قیس]] به [[شهادت]] رسید. او بود که هنگامی که [[عبد الله]] [[زبیر]] در [[مکّه]] بر ضد [[یزید]] سر به [[مخالفت]] برداشته بود، بر کوه ابو قبیس منجنیق نهاد و [[کعبه]] را [[هدف]] قرار داد<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۷۱.</ref>. با [[سلیمان بن صرد]] و توّابین جنگید. او بود که از [[علی]]{{ع}} آنگاه که فرمود: {{متن حدیث|سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي سَلُونِي}}، پرسید: تعداد موهای سر من چه [[قدر]] است؟<ref>سفینة البحار، ج ۱، ص ۲۸۱.</ref> در دوران [[یزید]]، به [[دستور]] او در حمله و محاصره [[مدینه]] شرکت داشت. از [[مخالفان]] سرسخت [[شیعه]] بود و در سرکوبی [[نهضت]] [[توابین]] حضور داشت و سه سال بعد (در سال ۶۷ [[هجری]]) به [[دست]] [[ابراهیم]] بن اشتر کشته شد<ref>دائرة المعارف الإسلامیه، ج ۷، ص ۴۵۸.</ref>. در [[حادثه عاشورا]]، از [[فرماندهان]] گروه تیرانداز بود که به [[سپاه]] [[حسین]]{{ع}} حمله کردند. او پس از [[شهادت]] [[حبیب بن مظاهر]]، سر [[مقدّس]] او را در [[کوفه]] بر گردن اسب خویش آویخته بود تا به آن [[افتخار]] کند. به [[نقلی]] بعدها پسر [[حبیب]] ([[قاسم]]) کمین کرد و او را کشت. برخی هم [[قتل]] این جنایتکار را به [[دست]] [[یاران مختار]] ثقفی در سال ۶۶ در [[نهضت]] [[خروج مختار]]، در نزدیکی‌های [[موصل]] نوشته‌اند<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۹۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۳.</ref> | حصین بن نمیر در [[جنگ صفین]]، در [[سپاه معاویه]] بود. در ایّام [[یزید]] هم بر عدّه‌ای از [[سپاه]]، [[فرماندهی]] داشت. در دوران [[قیام]] [[مسلم بن عقیل]] در [[کوفه]]، [[رئیس]] پلیس [[ابن زیاد]] بود و مأموریّت داشت برای یافتن و [[دستگیری]] مسلم، خانه‌های [[کوفیان]] را [[تفتیش]] کند. هم او بود که [[قیس]] بن مسهّر، فرستاده [[حسین]]{{ع}} را دستگیر کرد و نزد [[ابن زیاد]] فرستاد و [[قیس]] به [[شهادت]] رسید. او بود که هنگامی که [[عبد الله]] [[زبیر]] در [[مکّه]] بر ضد [[یزید]] سر به [[مخالفت]] برداشته بود، بر کوه ابو قبیس منجنیق نهاد و [[کعبه]] را [[هدف]] قرار داد<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۷۱.</ref>. با [[سلیمان بن صرد]] و توّابین جنگید. او بود که از [[علی]]{{ع}} آنگاه که فرمود: {{متن حدیث|سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي سَلُونِي}}، پرسید: تعداد موهای سر من چه [[قدر]] است؟<ref>سفینة البحار، ج ۱، ص ۲۸۱.</ref> | ||
در دوران [[یزید]]، به [[دستور]] او در حمله و محاصره [[مدینه]] شرکت داشت. از [[مخالفان]] سرسخت [[شیعه]] بود و در سرکوبی [[نهضت]] [[توابین]] حضور داشت و سه سال بعد (در سال ۶۷ [[هجری]]) به [[دست]] [[ابراهیم]] بن اشتر کشته شد<ref>دائرة المعارف الإسلامیه، ج ۷، ص ۴۵۸.</ref>. | |||
در [[حادثه عاشورا]]، از [[فرماندهان]] گروه تیرانداز بود که به [[سپاه]] [[حسین]]{{ع}} حمله کردند. او پس از [[شهادت]] [[حبیب بن مظاهر]]، سر [[مقدّس]] او را در [[کوفه]] بر گردن اسب خویش آویخته بود تا به آن [[افتخار]] کند. به [[نقلی]] بعدها پسر [[حبیب]] ([[قاسم]]) کمین کرد و او را کشت. برخی هم [[قتل]] این جنایتکار را به [[دست]] [[یاران مختار]] ثقفی در سال ۶۶ در [[نهضت]] [[خروج مختار]]، در نزدیکی‌های [[موصل]] نوشته‌اند<ref>مروج الذهب، ج ۳، ص ۹۷.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۶۳.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۲
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
حصین بن نمیر یکی از سران امویان از قبیله کنده که همواره با آل علی دشمنی داشت.
مقدمه
حصین بن نمیر در جنگ صفین، در سپاه معاویه بود. در ایّام یزید هم بر عدّه‌ای از سپاه، فرماندهی داشت. در دوران قیام مسلم بن عقیل در کوفه، رئیس پلیس ابن زیاد بود و مأموریّت داشت برای یافتن و دستگیری مسلم، خانه‌های کوفیان را تفتیش کند. هم او بود که قیس بن مسهّر، فرستاده حسین(ع) را دستگیر کرد و نزد ابن زیاد فرستاد و قیس به شهادت رسید. او بود که هنگامی که عبد الله زبیر در مکّه بر ضد یزید سر به مخالفت برداشته بود، بر کوه ابو قبیس منجنیق نهاد و کعبه را هدف قرار داد[۱]. با سلیمان بن صرد و توّابین جنگید. او بود که از علی(ع) آنگاه که فرمود: «سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي سَلُونِي»، پرسید: تعداد موهای سر من چه قدر است؟[۲]
در دوران یزید، به دستور او در حمله و محاصره مدینه شرکت داشت. از مخالفان سرسخت شیعه بود و در سرکوبی نهضت توابین حضور داشت و سه سال بعد (در سال ۶۷ هجری) به دست ابراهیم بن اشتر کشته شد[۳].
در حادثه عاشورا، از فرماندهان گروه تیرانداز بود که به سپاه حسین(ع) حمله کردند. او پس از شهادت حبیب بن مظاهر، سر مقدّس او را در کوفه بر گردن اسب خویش آویخته بود تا به آن افتخار کند. به نقلی بعدها پسر حبیب (قاسم) کمین کرد و او را کشت. برخی هم قتل این جنایتکار را به دست یاران مختار ثقفی در سال ۶۶ در نهضت خروج مختار، در نزدیکی‌های موصل نوشته‌اند[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ مروج الذهب، ج ۳، ص ۷۱.
- ↑ سفینة البحار، ج ۱، ص ۲۸۱.
- ↑ دائرة المعارف الإسلامیه، ج ۷، ص ۴۵۸.
- ↑ مروج الذهب، ج ۳، ص ۹۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۶۳.