شمر بن ذی الجوشن در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۹۰: خط ۹۰:
[[شمر]] در [[کوفه]] [[کرسی]] [[حدیث]] دایر کرد و به [[روایت حدیث]] پرداخت. او از پدرش و [[ابواسحاق سبیعی]] [[روایت]] نموده است، اما [[منابع اهل سنت]] از او با [[نکوهش]] یاد کرده و گفته‌اند که او از [[قاتلان]] امام‌ حسین{{ع}} بوده و [[شایستگی]] برای روایت حدیث ندارد.<ref>میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ذهبی، شمس الدین محمد، به کوشش علی محمد بجاوی، مطبعه عیسی البابی الحلبی.، ج۲، ص۲۸۰؛ لسان المیزان، ابن حجر عقلانی، احمد بن علی، بیروت: مؤسسه الاعلمی، ۱۳۷۱ قمری.، ج۴، ص۲۵۹-۲۶۰؛الوافی بالوفیات، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.،ج۱۶، ص۱۸۰.</ref>
[[شمر]] در [[کوفه]] [[کرسی]] [[حدیث]] دایر کرد و به [[روایت حدیث]] پرداخت. او از پدرش و [[ابواسحاق سبیعی]] [[روایت]] نموده است، اما [[منابع اهل سنت]] از او با [[نکوهش]] یاد کرده و گفته‌اند که او از [[قاتلان]] امام‌ حسین{{ع}} بوده و [[شایستگی]] برای روایت حدیث ندارد.<ref>میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ذهبی، شمس الدین محمد، به کوشش علی محمد بجاوی، مطبعه عیسی البابی الحلبی.، ج۲، ص۲۸۰؛ لسان المیزان، ابن حجر عقلانی، احمد بن علی، بیروت: مؤسسه الاعلمی، ۱۳۷۱ قمری.، ج۴، ص۲۵۹-۲۶۰؛الوافی بالوفیات، صفدی، خلیل بن ابیک، به کوشش احسان عباس، بیروت: دار صادر، ۱۴۱۱ قمری.،ج۱۶، ص۱۸۰.</ref>


==[[قیام مختار]]==
در آغاز [[قیام]] [[مختار ثقفی|مختار]] و در نبردی که بین نیروهای ابن‌مطیع عامل [[عبدالله‌]] بن [[زبیر]] در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او از [[فرماندهان]] ابن‌مطیع بود و [[مسئولیت]] کنترل میدان سالم را بر عهده داشت.<ref>- تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۱۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۱۷. </ref> با [[قیام مختار ثقفی]] در سال ۶۶، شمر بار دیگر در [[جنگ]] علیه [[سپاه]] مختار شرکت کرد و از سرکرده‌های [[شورشیان]] بود. مختار وی و دیگر امرای [[اموی]] را در جنگ جَبّانة السَبیع (از محله‌های کوفه) [[شکست]] داد؛<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> و [[شمر]] به همراه چند تن از [[قاتلین]] [[کربلا]] از [[کوفه]] گریخت. مختار جمعی را به همراه [[غلام]] خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر]] با حیله‌ای زربی را به دنبال خود کشاند و چون زربی را تنها یافت به او [[حمله]] برد و ضربتی بر پشتش وارد کرد که پشتش [[شکست]] و غلام مختار کشته شد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref>


شمر سپس به قریه‌ای موسوم به ساتیدَما گریخت و از آنجا به قریه‌ای به نام کَلتانیه (بین [[شوش]] و صَمیره از روستاهای [[خوزستان]] که در کنار [[فرات]] بود) رفت.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> شمر از آنجا نامه‌ای توسط غلامی به مصعب‌ بن [[زبیر]] که آماده [[جنگ]] با مختار بود، فرستاد، اما برخی از [[سپاهیان]] مختار به [[فرماندهی]] [[ابوعمره]] او را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را از تن جدا کرده به نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵-۶۶؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۵،۳۰۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲-۵۳؛ معجم البلدان، یاقوت حموی، شهاب الدین ابی عبدالله، بیروت: دار احیاء التراث العربی، ۱۳۹۹ قمری.، ذیل کلتانیه.</ref> مختار نیز سر وی را برای [[محمد حنفیه]] فرستاد.<ref>- الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۵. </ref>در [[زیارت عاشورا]] از [[شمر]] با [[لعن]] و [[نفرین]] یاد شده است.<ref>-کامل الزیارات، ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، نجف: مطبعه المرتضویه، ۱۳۵۶ قمری.، ص۳۲۹.</ref> او را [[کیهان]] [[ابو عمره]] که یک [[ایرانی]] بود به [[قتل]] رساند.
در آغاز قیام مختار ثقفی و در نبردی که بین نیروهای ابن‌مطیع عامل [[عبدالله‌ بن زبیر]] در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او از [[فرماندهان]] ابن‌مطیع بود و [[مسئولیت]] کنترل میدان سالم را بر عهده داشت.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۱۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۱۷. </ref>
 
با قیام مختار ثقفی در سال ۶۶، شمر بار دیگر در [[جنگ]] علیه [[سپاه]] مختار شرکت کرد و از سرکرده‌های [[شورشیان]] بود. مختار وی و دیگر امرای [[اموی]] را در جنگ جَبّانة السَبیع (از محله‌های کوفه) [[شکست]] داد؛<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> و [[شمر]] به همراه چند تن از [[قاتلین]] [[کربلا]] از [[کوفه]] گریخت. مختار جمعی را به همراه [[غلام]] خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر]] با حیله‌ای زربی را به دنبال خود کشاند و چون زربی را تنها یافت به او [[حمله]] برد و ضربتی بر پشتش وارد کرد که پشتش [[شکست]] و غلام مختار کشته شد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref>
 
شمر سپس به قریه‌ای موسوم به «ساتیدَما» گریخت و از آنجا به قریه‌ای به نام «کَلتانیه» (بین [[شوش]] و صَمیره از روستاهای [[خوزستان]] که در کنار [[فرات]] بود) رفت.<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲– ۱۹۶۷میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> شمر از آنجا نامه‌ای توسط غلامی به [[مصعب‌ بن زبیر]] که آماده [[جنگ]] با مختار بود، فرستاد، اما برخی از [[سپاهیان]] مختار به [[فرماندهی]] [[ابوعمره]] او را محاصره کردند و در حالی که یارانش گریخته بودند، او را کشتند و سرش را از تن جدا کرده به نزد مختار فرستادند و بدنش را پیش سگان انداختند.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵-۶۶؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۵،۳۰۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲-۵۳؛ معجم البلدان، یاقوت حموی، شهاب الدین ابی عبدالله، بیروت: دار احیاء التراث العربی، ۱۳۹۹ قمری.، ذیل کلتانیه.</ref> مختار نیز سر وی را برای [[محمد بن حنفیه]] فرستاد.<ref>الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۵. </ref> در [[زیارت عاشورا]] از [[شمر]] با [[لعن]] و [[نفرین]] یاد شده است.<ref>کامل الزیارات، ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، نجف: مطبعه المرتضویه، ۱۳۵۶ قمری.، ص۳۲۹.</ref> او را [[کیهان]] [[ابو عمره]] که یک [[ایرانی]] بود به [[قتل]] رساند.


==[[نسل]] شمر==
==[[نسل]] شمر==
۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش