قرة بن ابی قره غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
'''قرة بن ابی قره غفاری''' از [[شهدای کربلا]] از قبیلۀ [[غفار]] است. رجزی که در میدان [[جنگ]] می‌خواند، چنین بود:
'''قرة بن ابی قره غفاری''' از [[شهدای کربلا]] از قبیلۀ [[غفار]] است. رجزی که در میدان [[جنگ]] می‌خواند، چنین بود:
{{عربی|قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غِفَارٍ * وَ خِنْدِفٍ بَعْدَ بَنِي نِزَارٍ بِأَنَّنِي اللَّيْثُ لَدَى الْغُبَارِ * لَأَضْرِبَنَّ مَعْشَرَ الْفُجَّارِ ضَرْباً وَجِيعاً عَنْ بَنِي الْأَخْيَارِ}}<ref>مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۰۲.</ref>. که در این [[رجز]]، ضمن معرفی خویش و [[فاجر]] دانستن [[دشمن]]، رزم خود را در [[دفاع]] از [[فرزندان]] [[اخیار]] دانسته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۴.</ref>.
{{شعر}}
{{ب|''قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِ''|2=''وَخِنَدفُ بَعْدَ بنی نِزار''}}
{{ب|''بأنّنی اللَّیثُ الهِزْبر الضاری''|2=''لَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ''}}
{{ب|''بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ''|2='' یَشَعْ لی فی ظلمة الغُبار''}}
{{ب|''دونَ الهُداةِ السادةِ الأبرار''|2=''رَهْطِ النبی احمدِ المختار''<ref>این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر.ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین{{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)</ref>}}
{{پایان شعر}}
که در این [[رجز]]، ضمن معرفی خویش و [[فاجر]] دانستن [[دشمن]]، رزم خود را در [[دفاع]] از [[فرزندان]] [[اخیار]] دانسته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۴.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

قرة بن ابی قره غفاری از شهدای کربلا از قبیلۀ غفار است. رجزی که در میدان جنگ می‌خواند، چنین بود:

قَدْ عَلِمَتْ حَقّاً بَنُو غَفّارِوَخِنَدفُ بَعْدَ بنی نِزار
بأنّنی اللَّیثُ الهِزْبر الضاریلَأَضْرِبَّن مَعْشَرَ الفُجّارِ
بِجَدِّ عَضْبٍ ذَکَرٍ بَتّارِ یَشَعْ لی فی ظلمة الغُبار
دونَ الهُداةِ السادةِ الأبراررَهْطِ النبی احمدِ المختار[۱]

که در این رجز، ضمن معرفی خویش و فاجر دانستن دشمن، رزم خود را در دفاع از فرزندان اخیار دانسته است[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. این رجز را با اندکی تفاوت به جابر بن عروة غفاری و عبدالرحمن بن عروه غفاری و عبدالله و عبدالرحمن بن عروة غفاری نسبت داده شده است. ر.ک: (به ناسخ ج۲، ص۳۱۲ و مقتل الحسین(ع)، خوارزمی، ج۲، ص۲۲ و مثیرالاحزان، ص۵۱، و ابصارالعین، ص۱۷۶، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.)
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۴.