ابوالجواظ: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
در [[نقلی]] از [[کلبی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> از این شخص که یکی از [[منافقان]] [[صدر اسلام]] بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که [[‌رسول ‌خدا]]{{صل}} زکاتِ جمع‌آوری شده را میان [[مسلمانان]] تقسیم می‌کرد، ابوالجواظ (ابن‌الجواظ)<ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.</ref> [[پیامبر]] را به تقسیم ناعادلانه [[زکات]] متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> درباره‌اش نازل شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.</ref>. جز این [[نقل]]، در هیچ منبع [[تاریخی]] و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
در [[نقلی]] از [[کلبی]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> از این شخص که یکی از [[منافقان]] [[صدر اسلام]] بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که [[‌رسول ‌خدا]]{{صل}} زکاتِ جمع‌آوری شده را میان [[مسلمانان]] تقسیم می‌کرد، [[ابوالجواظ]] ([[ابن‌الجواظ]])<ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.</ref> [[پیامبر]] را به تقسیم ناعادلانه [[زکات]] متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه {{متن قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}<ref>«و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.</ref> درباره‌اش نازل شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.</ref>. جز این [[نقل]]، در هیچ منبع [[تاریخی]] و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[ابوالجواظ (مقاله)|مقاله «ابوالجواظ»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۴۷


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

در نقلی از کلبی در ذیل آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۱] از این شخص که یکی از منافقان صدر اسلام بوده، یاد شده ‌است. وی‌ می‌گوید: هنگامی‌ که ‌رسول ‌خدا(ص) زکاتِ جمع‌آوری شده را میان مسلمانان تقسیم می‌کرد، ابوالجواظ (ابن‌الجواظ)[۲] پیامبر را به تقسیم ناعادلانه زکات متّهم کرد. پیامبر در واکنش به این اتّهام فرمود: "از ابوالجواظ و یارانش برحذر باشید که او منافق است"؛ آن‌گاه آیه ﴿وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ[۳] درباره‌اش نازل شد[۴]. جز این نقل، در هیچ منبع تاریخی و رجالی از وی سخنی به میان نیامده است.[۵]

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  2. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۶۳.
  3. «و برخی از ایشان درباره زکات‌ها بر تو خرده می‌گیرند؛ اگر از آن به آنان داده شود خرسند می‌شوند و اگر داده نشود ناگهان به خشم می‌آیند» سوره توبه، آیه ۵۸.
  4. التفسیر الکبیر، ج ۱۶، ص ۹۷؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۱۰، ص ۱۷۳.
  5. دشتی، سید محمود، مقاله «ابوالجواظ»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱.