طب الرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[امام رضا]]{{ع}}، به عنوان [[عالم آل محمد]]{{صل}}، در برگیرنده تمام [[علوم]] زمانه می‌باشد که «[[علم طب]]»، از این قاعده مستثنی نبوده و [[امام]]{{ع}}، در [[مقام]] «طبیبی حاذق»، طبابت‌های منحصر به فردی را انجام داده‌اند که نمونه بارز آن، محتوای [[رساله ذهبیه]] می‌باشد<ref>برای مطالعه بیشتر در این زمینه، به کتاب مفاتیح الصحة فی طب النبی{{صل}} و الائمه{{عم}}، نوشته سید محمود ده سرخی مراجعه کنید.</ref>. | |||
[[علی بن نعمان]] می‌گوید: «به [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در [[بدن]] دارم که اسباب [[ناراحتی]] مرا فراهم کرده است، از شما می‌خواهم که چاره‌ای برای رفع آن به من بدهید. [[امام]]{{ع}} فرمودند: برای هر کدام از آنها هفت دانه جو برگیر و بر هر یک هفت بار [[سوره واقعه]] را تا [[آیه]] ۶ و سپس [[آیات]] ۱۰۴ تا ۱۰۷ [[سوره طه]] را بخوان و بدان بِدَم، آنگاه دانه دانه آن جوها را بر هر زگیل بسای، سپس همه را در پارچه نشسته‌ای بریز و آن را به سنگی ببند و در جای [[تاریکی]] بیاویز. [[علی بن نعمان]] می‌گوید: طبق [[دستورات امام]]{{ع}} عمل کردم در [[روز]] هفتم دیگر اثری از زگیل در بدن من نبود»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۷۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۷۹.</ref> | [[علی بن نعمان]] می‌گوید: «به [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در [[بدن]] دارم که اسباب [[ناراحتی]] مرا فراهم کرده است، از شما می‌خواهم که چاره‌ای برای رفع آن به من بدهید. [[امام]]{{ع}} فرمودند: برای هر کدام از آنها هفت دانه جو برگیر و بر هر یک هفت بار [[سوره واقعه]] را تا [[آیه]] ۶ و سپس [[آیات]] ۱۰۴ تا ۱۰۷ [[سوره طه]] را بخوان و بدان بِدَم، آنگاه دانه دانه آن جوها را بر هر زگیل بسای، سپس همه را در پارچه نشسته‌ای بریز و آن را به سنگی ببند و در جای [[تاریکی]] بیاویز. [[علی بن نعمان]] می‌گوید: طبق [[دستورات امام]]{{ع}} عمل کردم در [[روز]] هفتم دیگر اثری از زگیل در بدن من نبود»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۷۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۷۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۰
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
امام رضا(ع)، به عنوان عالم آل محمد(ص)، در برگیرنده تمام علوم زمانه می‌باشد که «علم طب»، از این قاعده مستثنی نبوده و امام(ع)، در مقام «طبیبی حاذق»، طبابت‌های منحصر به فردی را انجام داده‌اند که نمونه بارز آن، محتوای رساله ذهبیه می‌باشد[۱]. علی بن نعمان می‌گوید: «به علی بن موسی الرضا(ع) عرض کردم: فدایت شوم! من زگیل بسیاری در بدن دارم که اسباب ناراحتی مرا فراهم کرده است، از شما می‌خواهم که چاره‌ای برای رفع آن به من بدهید. امام(ع) فرمودند: برای هر کدام از آنها هفت دانه جو برگیر و بر هر یک هفت بار سوره واقعه را تا آیه ۶ و سپس آیات ۱۰۴ تا ۱۰۷ سوره طه را بخوان و بدان بِدَم، آنگاه دانه دانه آن جوها را بر هر زگیل بسای، سپس همه را در پارچه نشسته‌ای بریز و آن را به سنگی ببند و در جای تاریکی بیاویز. علی بن نعمان می‌گوید: طبق دستورات امام(ع) عمل کردم در روز هفتم دیگر اثری از زگیل در بدن من نبود»[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ برای مطالعه بیشتر در این زمینه، به کتاب مفاتیح الصحة فی طب النبی(ص) و الائمه(ع)، نوشته سید محمود ده سرخی مراجعه کنید.
- ↑ عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۷۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۴۷۹.