←عیوّف، همسر خولی
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
===عیوّف، [[همسر]] [[خولی]]=== | ===عیوّف، [[همسر]] [[خولی]]=== | ||
[[عمر سعد]] پس از [[واقعه کربلا]]، [[سر مقدس امام حسین]]{{ع}} را به [[خولی بن یزید]] | [[عمر سعد]] پس از [[واقعه کربلا]]، [[سر مقدس امام حسین]]{{ع}} را به [[خولی بن یزید اصبحی]] داد، تا نزد [[ابن زیاد]] ببرند. [[منزل]] خولی در یک فرسخی [[کوفه]] بود؛ شب یازدهیم خولی سر [[سیدالشهدا]]{{ع}} را به [[خانه]] آورد تا صبحگاهان آن را نزد ابن زیاد ببرد. | ||
خولی دو همسر به نامهای «عیوف» و «نوار» داشت. عیوف از [[مسلمانان]] [[مدینه]] ([[انصار]]) بود و سخت دل بسته اهل بیت [[عترت]] و [[طهارت]] بود. خولی که از علاقه همسرش به [[اهل بیت]]{{عم}} مطلع بود، سر را مخفیانه درون تنوری پنهان کرد، ولی عیوف نیمههای شب نوری دید که از تنور به [[آسمان]] ساطع بود. او با [[اندوه]] فراوان از جای برخاست و شیونکنان در سوگ [[سیدالشهدا]] [[لباس]] [[ماتم]] به تن کرد<ref>مقتل الحسین مقرم، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[زهرا فخر روحانی|فخر روحانی، زهرا]]، [[نقش زنان در نهضت حسینی (مقاله)|مقاله «نقش زنان در نهضت حسینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۹ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۹]] ص ۷۳.</ref> | خولی دو همسر به نامهای «عیوف» و «نوار» داشت. عیوف از [[مسلمانان]] [[مدینه]] ([[انصار]]) بود و سخت دل بسته اهل بیت [[عترت]] و [[طهارت]] بود. خولی که از علاقه همسرش به [[اهل بیت]]{{عم}} مطلع بود، سر را مخفیانه درون تنوری پنهان کرد، ولی عیوف نیمههای شب نوری دید که از تنور به [[آسمان]] ساطع بود. او با [[اندوه]] فراوان از جای برخاست و شیونکنان در سوگ [[سیدالشهدا]] [[لباس]] [[ماتم]] به تن کرد<ref>مقتل الحسین مقرم، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[زهرا فخر روحانی|فخر روحانی، زهرا]]، [[نقش زنان در نهضت حسینی (مقاله)|مقاله «نقش زنان در نهضت حسینی»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۹ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۹]] ص ۷۳.</ref> | ||