آیة الله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">' به '<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آیة الله در قرآن]] - [[آیة الله در حدیث]] - [[آیة الله در کلام اسلامی]]</div> | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[آیة الله در قرآن]] - [[آیة الله در حدیث]] - [[آیة الله در کلام اسلامی]]</div> | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۵۶
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیة الله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
قرآن کریم موجودات محسوس و مشهود را "آیات" (نشانه‌ها) می‌نامد؛ یعنی هر موجودی به نوبه خود نشانه‌ای از هستی نامحدود و از علم، قدرت، حیات و مشیت الهی می‌باشد[۱]. قرآن کریم موجودات جهان را به عنوان "آیات" یعنی علائم و نشانه‌هایی از خداوند یاد می‌کند[۲][۳]
مقدمه
آیة الله به معنای نشانه خدا است. هرچه که در جهان است و نشانه وجود و قدرت خداوند است، آیت الهی است.
در قرآن کریم، نمونه‌های فراوانی از شگفتی‌های آفرینش؛ همچون: خورشید، ماه، ستارگان، شب و روز، دریاها و درختان، رویش گیاهان، حیات، مرگ، به عنوانِ "آیات خدا" نام برده شده است، چون همه اینها نشانه قدرت خدایند.
در اصطلاح دینی، به علمای دین و فقها نیز "آیة الله" گفته می‌شود، چون هدایت‌کننده مردم به سوی خدا و احکام الهی‌اند[۴].
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۹۱.
- ↑ مجموعه آثار، ج۱، ص۵۳۷.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۴۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۶.