ابوحصین انصاری سالمی

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ابوحصین انصاری سالمی در تراجم و رجال - ابوحصین انصاری سالمی در تاریخ اسلامی

مقدمه

ابوحصین از بنی سالم بن عوف، تیره‌ای از خزرج است. تنها خبری که نشان از این شخص دارد، به دو صورت نقل شده است. نخست آنکه می‌گویند: ابوحصین انصاری، دو پسر داشت که مسیحی شدند و همراه تاجرانی که از شام آمده بودند، به شام رفتند. ابوحصین، خدمت رسول خدا(ص) رسید و از پیامبر خواست از رفتن آن در جلوگیری کند و آنان را برگرداند، ولی چون هنوز اذن جهاد برای پیامبر نیامده بود، رسول خدا(ص) هیچ اقدامی نکرد و فرمود: ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ﴾. ابوحصین از این سخن پیامبر خشمناک شد و آیه ﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ﴾ درباره نارضایتی ابوحصین از آن حضرت نازل گردید. برای این آیه شأن نزول متفاوتی هم گفته شده است.

صورت دیگر خبر چنین است: واحدی می‌گوید: فرزندان مردی از انصار پیش از بعثت رسول خدا(ص) مسیحی شدند و پس از هجرت رسول خدا(ص) به مدینه، مردانصاری با اصرار زیاد از فرزندانش خواست مسلمان شوند که نشدند. او خدمت رسول خدا(ص) رسید و گفت: چگونه شاهد به جهنم رفتن پاره‌های تنم باشم؟ خداوند آیه ﴿لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ﴾ را نازل کرد و مرد انصاری با نزول این آیه، دست از فرزندان خود کشید.

طبری به نقل از شدی این آیه را درباره ابوحصین، ولی به نقل از ابن عباس، آن را درباره مردی از انصار به نام حصین از بنی سالم بن عوف دانسته است. ابن حبان می‌گوید این آیه درباره ابوحصین نیست، گرچه او نیز از انصار و از طایفه بنی سالم باشد، بلکه این آیه درباره صحابی‌ای به نام حصین نازل شده است. به نظر میرسد اصل ماجرا مربوط به یک شخص است که در برخی منابع با نام ابوحصین و در برخی دیگر بانام حصین از او یاد شده است.

منابع

1. پرونده:1100558.jpg محمدی، رمضان، مقاله «ابوحصین انصاری سالمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱

پانویس