اسرافیل در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اسرافیل]]''' است. "'''[[اسرافیل]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[اسرافیل]]''' است. "'''[[اسرافیل]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسرافیل در قرآن]] - [[اسرافیل در کلام اسلامی]] - [[اسرافیل در معارف مهدویت]] - [[اسرافیل در معارف دعا و زیارات]] - [[اسرافیل در معارف و سیره سجادی]] - [[اسرافیل در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسرافیل در قرآن]] - [[اسرافیل در کلام اسلامی]] - [[اسرافیل در معارف مهدویت]] - [[اسرافیل در معارف دعا و زیارات]] - [[اسرافیل در معارف و سیره سجادی]] - [[اسرافیل در معارف و سیره رضوی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۹

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اسرافیل است. "اسرافیل" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:


مقدمه

به زبان سریانی، به‌معنای بنده خدا است. از نخبه ملائکه است و از هر ملکی به خداوند متعال، نزدیک‌تر. او مراقب لوح است و چون خداوند، چیزی را در لوح ثبت کند، وی به دیگر ملائکه ابلاغ می‌نماید. او نیز متصدی صور می‌باشد که به امر خداوند در آن بدمد[۱]. طبق روایت امام محمد باقر (ع)، هرگاه قائم (ع) ظهور کند، خداوند او را با فرشتگانی یاری می‌کند. . . و اسرافیل از طرف چپ حضرت حرکت می‌کند[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۷۶
  2. غیبة نعمانى، ص ۲۳۴؛ بشارة الاسلام، ص ۱۱۸.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۰۰.