ام رعله قشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:


{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ام رعله قشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[ام رعله قشیریه در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ام رعله قشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[ام رعله قشیریه در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۹


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وی از زنان با فصاحت و بلاغت و از اصحاب رسول خدا(ص) بود که در مدینه به محضر پیامبر خدا(ص) شرفیاب شد و اظهار ایمان و ارادت کرد و سپس به قوم خود بازگشت[۱] و پس از وفات رسول خدا(ص) و شهادت حضرت فاطمۀ زهرا(س) باز به مدینه آمد و نزد حضرت علی(ع) شرفیاب شد و اشعاری در رثای پیامبر خدا(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) خواند و اعلان حزن و اندوه بسیار نمود و سپس امام حسن و امام حسین(ع) را در آغوش کشید و به دور مدینه گردانید و بسیار گریه کرد و اشعاری در رثای حضرت فاطمه(س) خواند و حرکت و گریه او کاری کرد که خانه‌ای از انصار در مدینه نبود مگر آن‌که با اُمّ رعله هم صدا و هم گریه شدند[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج۵، ص۵۸۲.
  2. اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۷۸.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۷۳.