خوض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خوض در قرآن]] - [[خوض در حدیث]] - [[خوض در فقه سیاسی]] </div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خوض (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۱
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خوض (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
سخن گفتن و گفتگو درباره امور باطل و کذب[۱]، ژاژخایی کردن و بیهوده‌گویی[۲]. در اصل به معنای غوطه‌ورشدن[۳]، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی [۴].
﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾[۵].
در قرآن کریم کلمه خوض و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشان‌گویی و باطل‌اندیشی و نظایر آن است[۶].
خداوند در قرآن کریم به‌طور ویژه از خوض در آیات الهی و همنشینی پیامبر اکرم(ص) در جلساتی که خوض در آیات الهی می‌کنند، نهی کرده است[۷].
﴿وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ﴾[۸].[۹]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.
- ↑ «پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده می‌دهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ «و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوه‌گویی می‌پردازند روی از آنان بگردان تا در گفت‌وگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۵-۲۶۶.